مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید قضا کند و احتیاط واجب آن است که والدین کفاره او را بدهند.

در فرض سؤال اشکال دارد.‌

قصد اقامت ده روز، در دو محل:1- فاصله دو محل، 3 الي 4 کيلومتر باشد: نماز و روزه در هر دو محل، تمام است.2- فاصله دو محل، بين 4 تا کمتر از 21.5 کيلومتر است:الف) اگر روزي يکي دو ساعت برود و برگردد نماز و روزه تمام است، حتي اگر از ابتدا، این‌گونه قصد کند.ب) اگر بيشتر از يکي دو ساعت برود: چنانچه از ابتدا چنين تصميمي داشته، نماز شکسته است و روزه نيز نمی‌تواند بگيرد ولي اگر از ابتدا چنين تصميمي نداشت و بعد از گذشتن ده روز يا بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتي قصد کرد به اين فاصله برود و به محل اقامه خود بازگردد، نماز و روزه تمام است.3- فاصله بيشتر از 21.5 کيلومتر است: قصد ده روز به هم می‌خورد.

«حدّ ترخص» يعنى از وطن يا محل اقامتش به‌اندازه‏اى دور شود كه صداى اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبينند، امّا ديدن و نديدن ديوارهاى شهر اثرى ندارد.

بنا بر احتیاط واجب باید قضای آن را بگیرد.

درصورتی‌که اموالی داشته باشد که استفاده از آن برای پرداخت کفاره موجب ضرر و زیان نمی‌شود یا با صرفه جویی در نفقه بتواند کفاره را بپردازد این کار لازم است در غیر این صورت تبدیل به استغفار شده و چیزی بر شوهر واجب نیست.

اگر در دوران تحصیل آنجا حکم وطن شمارا دارد و در آن محل سکونت می‌کنید چنانچه قبل از اذان ظهر به آنجا برسید (چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشید) باید روزه‌بگیرید و اگر در دوران تحصیل، کثیر السفر بوده‌اید با توجه به فاصله‌ای که ایجادشده، در این چند روز مسافر هستید و نماز و روزه‌تان شکسته است (تا زمانی که دوباره کثیر السفر شوید).

روزه‌های مذکور قضا شود.

همان‌گونه که در مقدمه آن نوشته‌ایم اگر زیر نظر طبیب انجام شود، براى افرادى که استعداد و آمادگى آن را دارند می‌تواند مفید واقع شود ولى توصیه ما به روزه اسلامى است، مشروط بر رعایت تعادل در خوردن افطارى و سحری که اگر این مسئله رعایت شود همان منافع مهم را دارد، بدون مشکلات آن.

اگر همان تعداد فقیر با این مقدار برنج سیر شوند اشکالی ندارد.

گرفتن روزه مستحب برای پسر بزرگ اشکالی ندارد.

چون برائت ذمّه باید از طرف ما که واسطه هستیم تحصیل شود، لازم است از ما اجازه بگیرند.