چنانچه در تنگی وقت تیمم کرده روزه‌اش صحیح است و اگر تیمم نکند روزه صحیح نیست مگر درصورتی‌که وقت به‌قدری تنگ بوده که امکان تیمم هم وجود نداشته است.
نبايد بلندگوهاي مجالس، مزاحمتي براي همسايه ها داشته باشد بنابراين بلندگوها براي داخل مسجد روشن باشد ولي براي پخش اذان اشکالي ندارد البته صداي بلندگو خصوصا در مورد اذان صبح بايد بگونه اي باشد که حال همسايه ها نيز رعايت شود.
روزه ميهمان بدون اجازه ميزبان كراهت دارد.
روزه در تمام‌روزهاى سال، غير از روزههاى حرام و مكروه، مستحب است، ولى بعضى از روزها تأكيد بيشترى دارد ازجمله:1- پنجشنبه اوّل و آخر هرماه و اولین چهارشنبه بعد از روز دهم ماه، حتّى اگر كسى این‌ها را به‌جا نياورد مستحب است قضا كند.2- سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هرماه.3- روز اوّل و سوم و هفتم محرّم.4-روز تولّد پيغمبر اكرم صلی‌الله عليه و آله (17 ربیع‌الاول).5- روز عيد نوروز.
روزه را در سفر نمی‌توان انجام داد حتی در مکه و مدینه مگر اینکه قصد ده روز کند و سه روز روزه مستحبی در مدینه یک استثناء است.
روزه روزى كه انسان شك دارد روز عرفه است يا عيد قربان كراهت دارد.
دو روز از سال روزه‌اش حرام است: عيد فطر (اوّل ماه شوّال) و عيد قربان (دهم ماه ذی‌الحجه).
درصورتی‌که مزاحم مستحبات و واجبات دیگر نباشد مستحب است.
روزه زن مستحاضه صحيح است. مستحاضه قليله نيازي به غسل کردن ندارد ولي مستحاضه کثيره در صورتي روزه او صحيح است که غسل نماز مغرب و عشاي شبي که می‌خواهد فرداي آن را روزه بگيرد به‌جا آورد و همچنين غسل‌های روزي را که روزه است (بنا بر احتياط واجب).
روزه وصال این است که انسان افطار نکند و روزه اول را به نیت روزه به‌روز دوم متصل کند که حرام است و در فرض سؤال تنها روزه‌ی روز اول او صحیح است.
رسیدن به حد ترخص کافی است و روزه صحیح است.
روزه آن است كه انسان براى اطاعت فرمان خدا، از اذان صبح تا مغرب، از چيزهايى كه روزه را باطل می‌کند خوددارى كند.
