مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بله می‌تواند.‌

احتیاط آن است که قضا کند و یک مد کفاره عذر نیز بپردازد.

آری حکم مسافر دارد.

مسافرانى كه در سفر روزه خود را خورده‌اند و پيش از ظهر به وطن يا جايى كه می‌خواهند ده روز اقامت كنند وارد شوند، نمی‌توانند روزه‌بگیرند اما مستحب‏ است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.

به‌طورکلی اگر آن شخص، شرعاً معذور از روزه گرفتن باشد مانعي ندارد ولي درصورتی‌که معذور نيستند بايد آن‌ها را با زبان خوب نهي از منکر نمایید و از تهيه غذا خودداري نمایید؛ و اگر بعد از نهي از منکر ناچار به اين کار باشيد براي شما مسؤوليتي ندارد.

درصورتی‌که مطمئن بوده جنب نمی‌شود و اتفاقاً جنب شده است، روزه‌ی او صحیح است.

اگر قبل از ظهر متوجه بشود نیت روزه را تغییر داده و اعتکاف او صحیح است.‌

در فرض مذکور روزه او صحیح است.

«حدّ ترخص» يعنى از وطن يا محل اقامتش به‌اندازه‏اى دور شود كه صداى اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبينند، امّا ديدن و نديدن ديوارهاى شهر اثرى ندارد.

اگر همان تعداد فقیر با این مقدار برنج سیر شوند اشکالی ندارد.

هرگاه قصد اقامت ده روز در آن محل کرده نماز و روزه او تمام است و هرگاه لااقل هفته‌ای سه روز به مدت حداقل دو ماه، رفت‌وآمد می‌کند باز نماز و روزه او تمام است و اگر در محلي يک سال يا بيشتر بماند يا در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته در جايي بماند در آن محل نيز نماز و روزه تمام است.

اگر روزه‌دار به‌اندازه‌ای تشنه شود كه طاقت تحمّل آن را ندارد و يا ترس بيمارى و تلف داشته باشد، می‌تواند به‌اندازه ضرورت آب بنوشد، ولى روزه او باطل می‌شود و اگر ماه رمضان باشد بايد بنا بر احتیاط واجب بقيّه روز را امساك كند.