مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه در ماه رمضان يا هرروزه واجب معيّن ديگر، از نيّت روزه برگردد، يا مردّد شود كه روزه بگيرد يا نه‌روزه‌اش باطل می‌شود، ولی کفاره ندارد.

اگر عمداً باشد علاوه بر قضا کفاره هم دارد.

گرفتن روزه در این روز مستحب است.

درصورتی‌که ضرر مهمي نداشته باشد اشکالي ندارد و چنانچه لکه‌هایی ببيند ولي سه روز اول متصل و پی‌درپی نباشد حکم استحاضه را دارد.

ملاک قیمت شهرى است که کفّاره در آن پرداخت می‌شود و مقدار آن 750 گرم است ولى قیمت آن را می‌توانید به شخص مستحق بدهید به‌شرط این‌که اطمینان داشته باشید مصرف نان می‌کند.

روزه را در سفر نمی‌توان انجام داد حتی در مکه و مدینه مگر اینکه قصد ده روز کند و سه روز روزه مستحبی در مدینه یک استثناء است.

كسى كه می‌داند روزه براى او ضرر دارد بايد روزه را ترك كند و اگر روزه بگيرد صحيح نيست، همچنين اگر يقين ندارد امّا احتمال قابل‌توجهی می‌دهد كه روزه براى او ضرر دارد، خواه اين احتمال از تجربه شخصى‏ حاصل‌شده باشد يا از گفته طبيب.

در ماه مبارك رمضان‌ همين اندازه كه نيّت كند فردا را روزه می‌گیرم كافى است، بلكه اگر نداند ماه رمضان است يا بداند و فراموش كند و روزه ديگرى را قصد كند روزه ماه رمضان حساب می‌شود، ولى اگر عمداً در ماه مبارك رمضان نيّت روزه غير ماه رمضان را كند (درحالی‌که می‌داند در ماه رمضان روزه غير ماه رمضان صحيح نيست) روزه او باطل است، يعنى نه از رمضان حساب می‌شود و نه از غير آن.

كسى كه می‌خواهد قضاى روزه ماه رمضان را بگيرد اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از اذان صبح محتلم شده، اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست بنا بر احتياط واجب روز ديگرى را روزه بگيرد، اگر وقت قضاى روزه تنگ است مثلاً پنج روز قضا به ذمّه دارد و پنج روز هم بيشتر به ماه رمضان باقى نمانده، همان روز را روزه بگيرد و روزه‌اش صحيح است.

استنشاق آن مانعی ندارد و مبطل روزه نمی‌باشد.

باید پرداخت کنید.

روزه او صحیح است.