مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ادامه لازم نیست.‌

در فرض سوال می تواند آن گوسفند را ذبح کند و نذر ساقط می شود هر چند بهتر است با پول آن گوسفند ديگري که به لحاظ صفات، به آن نزديک باشد ذبح کند و به مصرف نذر برساند.‌

چنانچه بيمار مأيوس از بهبودى خود باشد، يا معذور نااميد از برطرف شدن عذر گردد، واجب است نايب بگيرد و اگر مأيوس نيست بهتر است صبر كند و اگر يقين به بهبودى يا برطرف شدن عذر دارد، لازم است صبر كند.

درصورتی‌که خودش نتواند به مکه بازگردد، شخصى را نايب مى‌كند كه سعى ناتمام او را تمام نموده و سپس آن را اعاده نمايد و بعدازآن به منوب‌عنه اطّلاع دهد تا تقصير كند و نايب پس از تقصير منوب‌عنه طواف نساء و نماز آن را انجام مى‌دهد.

شخص بيمار براى ذبح قربانى در احرام حج، بايد روز دهم تا سيزدهم وعده قربانى بگذارد، بنا بر احتياط واجب و در احرام عمره تمتّع قبل از خروج حجاج به عرفات اين كار را انجام دهد.

هرگاه بيمار بهبودى يابد و بتواند خود را به حج برساند و لااقل يكى از دو وقوف را درك كند، بايد برود و بقيّه اعمال را نيز بجا آورد.

هرگاه در اثناء طواف بيمارى شديدى به او دست دهد كه قادر بر اتمام طواف نباشد طواف را قطع مى‌كند و پس از بهبودى اگر نصف طواف (سه شوط و نیم) را انجام داده، باقيمانده را بجا مى‌آورد و اگر كمتر از آن بوده، طواف را از سر مى‌گيرد و اگر بيمارى ادامه يافت و نتوانست شخصاً طواف كند، او را طواف مى‌دهند و اگر به اين صورت نيز نتوانست طواف كند، نايب مى‌گيرد.

چنانچه درب اتاق قفل نباشد، خلوت با اجنبیّه صدق نمی‌کند.

چنانچه مستلزم نگاه و لمس نباشد، یا اینکه به‌وسیله همسرش انجام گیرد اشکالى ندارد. در غیر این صورت تنها در موارد ضرورت جایز است.

نگاه كردن پزشک به نامحرم براى معالجه درصورتی‌که ضرورت داشته باشد جايز است.

در صورت خطر مرگ، بيمار نمی‌تواند درمان را قطع كند. همچنين جايى كه ضرر مهمی به او می‌رسد و درمان آزار مهمی به او نمی‌رساند.

بايد حدّ را متوقف كرد تا از اين حالت بهبودى يابد؛ و اگر اميد بهبودى نيست بايد از «ضغث و شماريخ» استفاده كرد.