هنگامی‌که موضوع در هرکسی ثابت شود باید به تکلیف عمل کند ولی حکم اعدام جز به دستور حاکم شرع جایز نیست یعنی اگر خود فرد مرتد بعدها توبه کند باید همسر و اموال خود را رها کند و برود.
هرگاه بداند ولى راضى است، امّا صريحاً با زبان اجازه نداده است، همين اندازه كه اجازه او از ظاهر حال نمايان باشد كافى است.
کافی نیست و بنابر احتیاط واجب باید حیض دیگری ببیند.
در فرض سؤال دخول کافى است.
چنین غسلی بنا بر احتیاط کفایت از وضو نمی کند.
اگر قصد طواف و لو اجمالاً، داشته كافى است.
در احرام فقط یک‌بار لبّيك گفتن (به صورتی كه گفته شد) واجب است و بعدازآن، مستحب است آن را در حالات مختلف به مقدار امكان تكرار كند؛ يعنى در موقع سوارشدن بر مركب و پياده شدن و گذشتن از پستی‌ها و بلندی‌ها و پس از خواب و بعد از نمازها تكرار مى‌نمايد.
اگر شخصى، طواف نساءهاى متعدّدى را ترك كرده باشد، يك طواف نساء براى همه آنها كافى است و در اين حكم (ترك طواف نساء) فرقى ميان زن و مرد و كودك نيست؛ زيرا طواف نساء بر همه لازم است و بدون آن همسر براى او حلال نمى‌شود.
انجام این غسل به‌قصد رجا مانعی ندارد و تا زمانی که با دلیل معتبری ثابت نشده کفایت از وضو نمی‌کند.
چنانچه با توافق و تفاهم یکدیگر مدت عقد را معین کرده باشند، اصطلاح «مدة معلومة» اشاره به همان توافق اولیه آنها دارد و صحیح است.
