مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

واجب نیست اما ثواب آن در حد ثواب صله رحم است.‌

استفاده به مقدار معمولی به‌دوراز افراط‌وتفریط و درصورتی‌که علم به عدم رضایت صاحب‌خانه نباشد اشکال ندارد.

آرى، در مواردى که ضرر یا مشقّت مهمی‌ باشد، استثنا می‌شود.

اگر بدانید یا اظهار کنند که مایه ناراحتی است می‌توانید قطع کنید ولی اگر به‌وسیله تلفن یا مانند این‌ها ناراحت نشوند می‌توانید از این طرق صله‌رحم را بجا آورید.

معیار صله‌رحم، داشتن ارتباط و پیوند با آن‌ها در حدّ متعارف و معمول است؛ البتّه هرقدر خویشاوندى نزدیک‌تر باشد رابطه باید بیشتر باشد.

حداقل صله‌رحم آن است که در عرف گفته شود: «فلان‌ کس با خویشاوندانش ارتباط دارد» و اگر طورى رفتار کند که بگویند: «قطع رابطه کرده» قطع رحم محسوب می‌شود و بستگان در این رابطه باهم متفاوت هستند: نسبت به پدر و مادر، فرزند، برادر و خواهر توجه بیشتری باید کرد و نسبت به ارحام دور توجه مختصر کافی است.

از مصادیق رحم می توان از افرادی مانند پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، برادر، خواهر، عمه، عمو، دایی، خاله و فرزندان آن ها و ... نام برد.

هرگاه ادامه رابطه با آن‌ها مفسده داشته باشد و یا ترک آن موجب نهی از منکر آنان شود می‌توان موقتاً آن را ترک کرد. در غیر این دو صورت، باید در حدّ واجب صله‌رحم کرد و درعین‌حال امربه‌معروف و نهی از منکر با زبان خوش فراموش نشود.

نحسی عدد سیزده و روز سیزدهم فروردین از خرافات است، ولی گردش در طبیعت و دیدن آثار عظمت خلقت و تفریح سالم به‌دوراز گناه مانعی ندارد.

بسیاری از خرافات منتهی به شرک می‌شود زیرا بعضی در انجام این مراسم معتقد بودند آتش زردی آن‌ها را می‌گیرد و سلامتی به آن می‌دهد که این عقیده مسئله توحید افعالی را زیر سؤال می‌برد البته اینکه شما در چنین مراسمی شب خوشی داشته باشید و با دوستان و خویشان خود شادباشید کسی مخالف آن نیست اما انجام آن مسائل خرافی و خطرناک است که با آن باید مخالفت کرد.

این مراسم جزء تشریفات عید است البته مدرکی ندارد و ضرری هم به‌جایی نمی¬زند پس استفاده از آن اشکالی ندارد.

شادی کردن در چنین شبی اشکال شرعی ندارد، اشکال در این است که معمولاً آمیخته با کارهای ناروایی می‌شود که گاه به قیمت جان انسان‌ها تمام می‌گردد و هیچ انسان باوجدانی آن را نمی‌پذیرد.