کفاره تأخير و عذر، به ازا هرروز يک مد طعام (معادل 750 گرم گندم و مانند آن) و يا اطعام يک فقير است به‌گونه‌ای که يک انسان را سير کند، همچنین پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان می‌کند.
اگر به‌واسطه تأخیر به گناه نمی‌افتد و دربند تشریفات نیست، مانعی ندارد.
در فرض سوال بیتوته در منی صحیح بوده است.
احتیاط آن است که قیمت آن پارچه را به ورثه او بدهید و در صورتی که عمدا عمل به نذر این مقدار تاخیر افتاده باشد کفاره نذر نیز باید داده شود.
در مورد تأخیر ثمن هرگاه تأخیر کند باید میزان تورم متوسط اجناس را بر آن بیفزاید و در مورد تأخیر مبیع اگر واقعاً خسارتی وارد شود غیر از عدم النفع باید جبران کند.
به خاطرجمع بين حقِ اولياى دو قتل، بايد اولياى مقتولِ قتل عمد، صبر كنند.
درصورتی‌که وقت طولانی نباشد مانعی ندارد.
احتیاط واجب آن است که بلافاصله بعد از حج بجا آورد و تأخیر نیندازد و اگر ناچار به تأخیر شد، قبل از پایان ذی‌الحجه بجا آورد.
منظور از این عبارت این نیست که به‌صورت مستمر این کار صورت گیرد.
لازم است در اولین فرصت مطالبات اشخاص را به آن ها بپردازند و اگر فرضا آن را نگهداری کنند سود آن را باید به خود آن ها بدهند و دستگاه قضایی نمی تواند استفاده کند.
در فرض سؤال، باید قضا کنند و یک کفاره بپردازند و کفاره تأخیر ندارد.
این مساله که در دوره عقد تا زمانی که دختر در خانه پدر است و به خانه مرد نیامده، نفقه بر عهده پدر است در عرف به صورت شرط ضمن العقد درآمده ولی چنانچه زمان آن بیش از حد معقول و متعارف باشد پرداخت نفقه الزامی است.
