مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1 و 2 ـ تجسس در حریم خصوصی افراد جایز نیست مگر اینکه از مراکز فساد باشند یا ضرورتی اقتضا کند.

اگر شارع عام بوده (نه جاده خصوصى) مزاحمت جايز نيست.

این کار جایز نیست و امتیاز وام متعلق به صاحب پول است.

باید حق خود را از کسی که تصرف کرده (جهاد) بگیرید.

فعالیت های مشروع اشکالی ندارد و سرکشی به حریم خصوصی تنها در جایی که ضرورت مهمی باشد جایز است.‌

آنچه که قبلاً عرض کرده‌ام مربوط به سرقت از خودروها بوده یعنی اگر در خودرو قفل باشد و کسی شیشۀ آن را بشکند و چیزی از درون آن سرقت کند حکم سرقت از «حرز» (حریم خصوصی) دارد و احکام سارقان از منازل مسکونی بر آن جاری می‌شود (این مربوط به سرقت است). ولی اگر کسی در خودرو بنشیند و در آن را ببندد و در داخل آن بی‌حجاب یا نیمه عریان باشد و خودرو نیز دارای شیشه‌های شفاف باشد و مثلاً مشغول استعمال مواد مخدر و یا شرب خمر گردد، آن‌هم درملأعام، به یقین حریم خصوصی محسوب نمی‌شود، درست مانند کسی است که یک‌خانه‌ای شیشه‌ای در سر چهارراه بسازد و در آن مشغول انواع کارهای خلاف شود و بگوید اینجا حریم خصوصی است و کسی مزاحم من نگردد. اهل عرف آن را حریم خصوصی نمی‌شمارند و او را از مجازات معاف نمی‌کنند. این دو مسئله شرعاً باهم کاملاً متفاوت است.