شرطِ رجوع به بذل درعدّه طلاق خلع
آیا شرط حقّ رجوع به بذل در عدّه طلاق خلع، مُبطِلِ طلاق خلع می باشد؟
این موضوع احتیاج به شرط ندارد، ولی در هر صورت شرط مذکور اشکالی ندارد.
این موضوع احتیاج به شرط ندارد، ولی در هر صورت شرط مذکور اشکالی ندارد.
اگر زوج به همان حال سابق باقي مانده يعني از طلاق خود پشيمان نشده (نه اين که با پشيماني قصد آزار زوجه را داشته باشد) گذشت مدّت آسيبي به وکالت نمي رساند.
طلاق دادن او واجب نیست؛ ولى لازم است او را از کار خلاف باز دارد، امّا اگر مشهور به زنا شود احتياط واجب طلاق دادن اوست.
با توجه به اینکه طلاق در شرع اسلام کار بسیار ناپسندی است جشن گرفتن برای آن خلاف شرع است.
این کار جایز نیست، مگر این که واقعاً خطر بیمارى روانى زوجه را تهدید کند.
در فرض سؤال كه مسائل به زن تفهيم شده، ادّعاى وى پذيرفته نيست.
زن مى تواند در بین عدّه طلاق خلع یا مبارات از بخشش خود برگردد و اگر بر گردد ( همه یا قسمتی از مابذل خود را دریافت کند) شوهر مى تواند رجوع کند و بدون عقد دوباره او را همسر خود قرار دهد.
ظاهر این است که این شرط از چنین صورتى منصرف است، زیرا هدف از این شرط، این بوده که به همسر اوّل قناعت کند حال اگر همسر اوّل با پشت پا زدن به زندگى زناشویى مرد را در بلاتکلیفى گذاشته، جایى براى تأمین آن شرط باقى نمى ماند یعنى زن وکالت در طلاق نخواهد داشت.
بايد بذل را از سوى شوهر قبول كند، ولى همين كه مىگويد: "فهى على ما بذلت طالق" كافى است.
در فرض سؤال، تبدیل به رجعی نمی شود و باید مرد بدهد و مادام که زوجه وجه یا بخشی از آن را دریافت نکند رجعی نمی شود و مرد حق رجوع ندارد.
هرگاه با همسرش نزديكى كرده و بخواهد طلاقش دهد بايد صبر كند حيض ببيند و پاك شود، ولى اگر باردار باشد تواند بعد از نزديكى كردن بلافاصله او را طلاق دهد، همچنين اگر يائسه باشد يعنى بيشتر از پنجاه سال داشته باشد.
سه طلاقه سنی در مجلس واحد صحیح است و چنانچه بخواهند مجددا به عقد هم درآیند باید مسئله محلل را مراعات کنند.