مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

منظور از بیماری که در آن نشانه های جنابت نمایان نمی شود نوعی ضعف عمومی است که باعث کاهش فعالیتهای بدنی عادی فرد می شود.

غالباً بعد از بيرون آمدن منى بدن سست مى شود، ولى اين موضوع جزء شرايط قطعى و نشانه ها نيست.

هر رطوبتى كه از بانوان خارج شود غسل ندارد، بلكه هرگاه زنان به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج شود (كه غالباً همراه با سستى بدن است)رطوبت مذكور حكم منى دارد و بايد غسل جنابت كنند، امّا در صورت شك وظيفه‌اى ندارند.

دختران معمولا جنب نمی شوند اما هرگاه به اوج لذّت جنسى برسند و همزمان رطوبتى از آنها خارج گردد (كه غالباً همراه با سستى بدن است) رطوبت مذكور حكم منى دارد و بايد غسل جنابت كنند. و در صورت شک وظیفه ای ندارند.

هرگاه منى از جاى خود حركت كند امّا از ريختن آن به بيرون جلوگيرى بعمل آورد، يا به علّت ديگر بيرون نيايد غسل واجب نيست.

غسل واجب نیست مگر اینکه یقین کند منی خارج شده است.

هرگاه در لباس خود منى ببيند و يقين نمايد از خود اوست بايد غسل كند و نمازهايى را كه يقين دارد با جنابت خوانده قضا نمايد، ولى آنچه را شك دارد لازم نيست قضا نمايد.

چنانچه بر اثر بیماری یا علت دیگری منى در داخل ادرار مستهلک شود، سبب غسل نمى شود، ولى اگر به صورت مستقلّ و یا شبه مستقل خارج شود، غسل واجب مى شود، البته چنانچه تکرار غسل موجب عسر و حرج شدید گردد، تیمّم بدل از غسل انجام می دهد.

اگر منى به صورت مشخّص و نمایان باشد غسل واجب مى شود ولى اگر آمیخته با ادرار و ظاهراً ناپیدا باشد غسل واجب نیست.

اگر با مختصر بررسى روشن مى شود باید بررسى کند و الاّ لازم نیست.

در فرض سؤال مرتکب گناهی نشده اید ولی باید غسل جنابت کند.

عفونت و ترشحات معمولي زنان و دختران که آلوده به خون نيست، پاک است و غسل ندارد، اما چنانچه به اوج لذت جنسي برسند و همزمان رطوبتي از آنها خارج گردد (که غالبا همراه با سستي بدن است) رطوبت مذکور حکم مني دارد، نجس است و بايد غسل جنابت کنند. البته در صورت شک وظيفه اي ندارند.