چنانچه تشهد فراموش شود احتیاط مستحب این است که بعد از نماز قضای آن را به‌جا آورند و بعدازآن بنا بر احتیاط واجب سجده‌ی سهو به‌جا آورند، البته تشهد سجده‌ی سهو کفایت از سجده‌ی فراموش‌شده می‌کند.
اختیاردارند که یک‌رکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته بخوانند.
لازم نیست سلام خوانده شود و در ضمن تشهد سجده‌ی سهو کفایت از تشهد می‌کند.
اگر جاهل مقصر بوده باید نمازهایی را که یقین دارد غلط خوانده تدریجاً قضا کند.
چون مقصّر نبوده نماز او صحیح است و قضا ندارد، ولى بعدازاین مراقب باشد.
چنانچه در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده نمازها صحیح است ولی بعدازاین تکرار نکند.
تدریجاً به صورتی که دچار مشقت نشود قضای آن نمازها را بجا بیاورد.
نمازهاى مستحب سجده سهو ندارد، يعنى اگر كارى كند كه در نمازهاى واجب سجده سهو دارد، در نمازهاى مستحب سجده سهو لازم نيست، همچنين سجده و تشهد فراموش‌شده در نمازهاى مستحب قضا ندارد.
خواندن نماز مستحب برای کسی که نماز قضا دارد اشکالی ندارد.
سه حالت دارد: 1 چهار رکعت خوانده که بقیه را ادا می‌خواند. 2 دو رکعت خوانده که بقیه قضا است. 3 دو رکعت اول را خوانده و در حال دو رکعت دوم است، کلاً نماز را رها می‌کند و بعد از ابتدا کل یازده رکعت را به نیت قضا می‌خواند.
هرگاه فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند چنانچه در وقت يادش بيايد بايد شكسته به‌جا آورد و اگر بعد از وقت متوجّه شود قضا ندارد.
اگر مسافر حکم را فراموش نماید و نماز را تمام بخواند نماز او باطل است و اگر در وقت اطلاع پیدا کرد باید نماز را اعاده نماید و اگر بعد از وقت بود، نماز را قضا نماید.
