مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر در جمله‌های اذان و اقامه شك كند احتياط واجب آن است كه برگردد و به‌جا آورد.

كسى كه اذان ديگرى را می‌شنود مستحب است هر جمله را كه می‌شنود بازگو كند، بازگو كردن اقامه نيز به اميد ثواب مستحب است (و آن را حكايت اذان و اقامه گويند).

آنچه انسان را از نماز دور می‌کند کراهت دارد.

میان اذان و اقامه بايد زياد فاصله ندهد و اگر فاصله به‌قدری باشد كه‏ اقامه مربوط به آن اذان حساب نشود دوباره بگويد.

مستحب است به‌عنوان تبرک و اميد ثواب در روز اوّل كه بچه به دنيا مى‏آيد، يا پيش از آنکه بند نافش بيفتد در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگويند.

روزه صحیح است.‌

نباید بلندگوهای مجالس عزاداری مزاحمتی برای همسایه‌ها داشته باشد بنابراین بلندگوها برای داخل مسجد روشن باشد ولی برای پخش اذان اشکالی ندارد البته صدای بلندگو خصوصاً در مورد اذان صبح باید به‌گونه‌ای باشد که حال همسایه‌ها نیز رعایت شود.

در مورد خم شدن به هنگام بردن نام پیامبر (صلی‌الله علیه واله) اگر گاهى انجام شود و گاهى ترک شود اشکالى ندارد، ولى اگر همیشه این کار را بکنند و به‌صورت یک وظیفه مستحب یا واجب منعکس شود، درست نیست.

بهتر است اذان را در جاى بلند بگويند و درصورتی‌که از بلندگوها استفاده شود مانعى ندارد گوينده اذان در محل پايين قرار گيرد.

همه حق‌دارند در مسجد اذان بگویند و کسى نمی‌تواند دیگرى را منع کند، ولى بهتر است رعایت احترام اذان گوى راتب بشود، مگر اینکه براى او مشکلى پیش آید.

تمام احکام جاری است ولی میتوان‌ مستحبات را حذف نمود.

شهادت رابعه نه در اذان و اقامه جایز است و نه در نماز و موجب بطلان نماز می‌گردد و علاوه بر عدم مشروعیت زیان‌های فراوانى براى عالم تشیّع دارد. ابراز علاقه به آن بزرگوار راه‌های بسیار بهترى دارد.