در فرض سؤال مانع را برطرف نموده و به نیت غسل همان قسمت را بشوید و این فاصله ها مشکل ایجاد نمی کند و نمازهایی که در این مدت خوانده، قضا نماید.
در حال وضو اشکال دارد و باید مانع را برطرف کند؛ ولی بعد از وضو اشکالی ندارد.
درصورتی‌که مانع قابل‌توجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند ولی نماز مأمومین صحیح است اما اگر احتمال می‌دهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.
بعد از زوال مانع، شستن محل آن برای غسل اوّل کافی است ولی باید غسل دوّم و سوّم را تکرار کند.
در فرض سؤال اشکالی ندارد و وضو صحیح است.
درصورتی‌که راهی به‌جز این نداشته باشد مانعی ندارد.
رنگ هایی كه مانع رسيدن آب به بدن نيست، براى وضو ضررى ندارد ولى اگر مانع باشد، يا شك كند كه مانع است يا نه بايد آن را برطرف سازد.
اگر زير ناخن كمى چرك باشد غسل اشكال ندارد، ولى بهتر است آن را تميز كند، امّا اگر ناخن را بگيرد بايد آن چرك را كه مانع رسيدن آب به بدن است برطرف كند و نيز اگر ناخن بيش از حدّ معمول بلند باشد و چرك زير آن، مانع رسيدن آب است، بايد آن را برطرف سازد.
هنگام شستن دست و صورت باید آب را به پوست برسانند و در اعضای مسح نیز نباید مانعی وجود داشته باشد، اگر موانعى وجود دارد بايد برطرف كنند، حتّى اگر احتمال مانع می دهد بايد وارسى نمايند.
درصورتی که مانع قابل توجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند؛ ولی نماز مأمومین صحیح است؛ اما اگر احتمال می دهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.
در فرض سؤال وضو صحیح بوده و عملاً جبیره حاصل شده است.
جوهر خودكارهاى معمولى مانع رسيدن آب نيست.
