مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نظر واقف نسبت به تعیین امام جماعت شرط نیست.

گاهى هیئت‌امنای مسجد يا متولی آن راضى به حضور فرد معيّنى به‌عنوان امام جماعت در مسجد نيستند؛ اين عدم رضايت تأثيرى ندارد. درواقع هیئت‌امنا و حتى متولی مسجد چنين حقّى ندارند، بلكه مردم امام جماعت را تعيين می‌کنند، يا هیئت‌امنایی كه واقعاً رضايت مردم را در نظر دارند و مردم حرف آن‌ها را قبول دارند و حتى امام جماعت راتب نمى‏تواند شخص ديگرى را تعيين كند بلكه مراعات كلام او فقط استحباب دارد. البته اصل اتحاد است و باید سعى همگان بر اين باشد كه اگر اختلافى بود با مسالمت تبديل به اتحاد شود. بايد توجه داشت كه در مساجد همواره همبستگى و یکدست بودن مردم، امام جماعت و مسؤولين مسجد حرف اول را مى‏زند و بايد در حفظ آن كوشيد و به خاطر بعضى اختلاف سليقه‏هاى كوچك اين مهم را كنار نگذاشت.

امام راتب، حقّ خاصّی بر مسجد پیدا نمی‌کند و در غیاب او می‌توان‌ از امام دیگری استفاده کرد، ولی سزاوار است احترام امام راتب رعایت گردد.

در شرایط مساوى سادات مقدّمند.

نمازخواندن پشت سر آن امام جماعت شرعاً جایز نیست.

پول را به خاطر نماز به امام جماعت نمی‌دهند بلکه برای اموری مثل هزینه رفت‌وآمد پرداخت می‌کنند، بنابراین اقتدا کردن مانعی ندارد.

امام جماعت عزل و نصب ندارد هرکسی را كه اهل مسجد قبول داشتند، می‌تواند اقامه جماعت كند.

درصورتی‌که قبلاً يقين به عدالت او داشته‌اید تا يقين به ارتكاب گناه توسّط امام جماعت حاصل نشود، می‌توان‌ به او اقتدا كرد.

احتیاط آن است که نمازش را همراه امام تمام کرده و بعداً اعاده نماید.

آن‌هایی که توجه نداشته‌اند نمازشان صحیح است و باید قضای آن سجده را بلافاصله بعد از نماز بجا آورده باشند و دو سجده سهو نیز بجا آورند و الا نماز را باید اعاده کنند و آن‌ها که آگاهانه یک سجده را ترک کرده‌اند باید نماز را اعاده کنند.

در فرض سؤال نماز صحيح است.

به‌قصد قربت می‌تواند بگوید ولی گاهی ترک کند.