هرگاه در عدد رکعت‌های نماز مستحبی شك كند مخيّر است بنا را بر كمتر بگذارد يا بيشتر، مگر اینکه طرف بيشتر، نماز را باطل كند كه در اين صورت بنا را بر كمتر می‌گذارد، مثلاً اگر شك میان يك و دو كند مخيّر است بنا را بر يك يا دو بگذارد، امّا اگر شك در میان دو و سه كند حتماً بنا را بر دو، می‌گذارد.
در فرض سؤال استحاضه است تا زمانی که خون همیشگی از نظر زمان و عدد را ببیند که آن حیض است.
اگر مأمومین پس از اتمام خطبه‌ها و شروع نماز امام به عللى از اقتدا به او خوددارى کنند و امام را تنها بگذارند، نماز جمعه منعقد نشده و باطل است و امام می‌تواند آن نماز را رها نموده و به نماز ظهر بپردازد. البته اگر عدد مأمومین بیش‌ازحد لازم (4 نفر) براى نماز جمعه باشد، پراکندگى عدّه‌ای از آن‌ها مطلقاً ضرر ندارد به‌شرط آنکه افراد باقی‌مانده از 4 نفر کمتر نباشند.
اگر در عدد ركعات شك كند و نداند چند ركعت خوانده و فكرش به‌جايى نرسد، نماز باطل است، ولى اگر در عدد رکوع‌ها شك كند بنا بر كمتر مىگذارد و اگر از محل گذشته يعنى وارد سجده شده باشد اعتنا نمىكند.
هرگاه بعد از سلام نماز شك كند كه نمازش صحيح بود يا نه خواه شك مربوط به عدد رکعت‌های نماز باشد يا شرايط نماز، مانند قبله و طهارت و يا اجزاى نماز مانند ركوع و سجود، به شک خود اعتنا نمی‌کند.
