اگر خيال می‌کرد امام در ركعت اوّل يا دوم است و حمد و سوره را نخواند و بعد از ركوع فهميد كه ركعت سوم و چهارم بوده، نمازش صحيح است، ولى اگر پيش از ركوع بفهمد بايد حمد و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد فقط حمد را بخواند و در ركوع، خود را به امام برساند.
اگر موقعى به جماعت رسد كه امام مشغول خواندن تشهد آخر نماز است چنانچه بخواهد به ثواب نماز جماعت برسد بايد نيّت كند و تکبیره‌الاحرام بگويد و بعد به‌صورت تجافی (نیمه‌خیز) بنشيند و تشهد نماز را با امام بخواند، ولى سلام نگويد و كمى صبر كند تا امام سلام نماز را بگويد، بعد بايستد و نماز را ادامه دهد، يعنى حمد و سوره را بخواند و آن را ركعت اوّل نماز خود حساب كند.
از نمازهايى كه به‌جا آوردن آن به اميد ثواب پروردگار خوب است نماز غفیله است در ركعت اوّل بعد از حمد به‌جاى سوره اين آيه را می‌خواند: «وَ ذَا النُّونِ اذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ انْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِى الظُّلُماتِ انْ لا اله إلَّاانْتَ سُبْحانَكَ انّى كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤمِنينَ» و در ركعت دوم بعد از حمد به‌جاى سوره اين آيه را بخواند: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إلَّاهُو وَ يَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إلَّايَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ الْأرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يَابِسٍ إلَّافى كِتابٍ مُبينٍ» و در قنوت آن بگويد: «اللَّهُمَّ انّى اسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتى لا يَعْلَمُهَا إلَّاانْتَ انْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِى كَذا وَ كَذا» و به‌جاى كلمه كذا و كذا حاجتهاى خود را گفته، سپس ادامه دهند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى تَعْلَمُ حاجَتى فَأَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لِى».
تغییر نیت و عدول از نماز مستحبی به نماز مستحبی دیگر صحیح نیست و بین رکوع رکعت اول یا دوم فرقی نمی‌کند اما می‌تواند نماز را رها کند و دوباره با نیت جدید بخواند.
نماز عيد فطر و قربان در ركعت اوّل پنج قنوت و ركعت دوم چهار قنوت دارند.
چنانچه در سجده اوّل رکعت سوّم متوجّه شود، آن رکعت را رکعت دوّم خود قرار می‌دهد و تشهد می‌خواند و بعد از نماز سجده فراموش‌شده را قضا می‌کند و سپس سجده‌های سهو را طبق دستور رساله انجام می‌دهد و احتیاطاً نماز را اعاده کند و اگر بعد از هردو سجده متوجّه شود، نماز او باطل است.
در ركعت اوّل و دوم نمازهاى واجب روزانه بايد بعد از تكبيرة الاحرام سورة حمد را قرائت كند و بعدازآن بنا بر احتياط واجب يك سورة تمام از قرآن مجيد را بخواند.
اگر در ركعت اوّل و دوم نماز به گمان اينكه ركعت سوم و چهارم است تسبيحات بگويد، چنانچه پيش از ركوع متوجّه شود بايد برگردد و حمد و سوره بخواند و اگر در ركوع يا بعدازآن بفهمد نمازش صحيح است و احتياط مستحب آن است كه دو سجده سهو به‌جا آورد.
مستحب است در ركعت اوّل نماز پيش از خواندن حمد بگويد: «اعوذبالله بالله مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ» و نیز مستحب است «بسم‌الله» را در ركعت اوّل و دوم نماز ظهر و عصر بلند بگويد، همچنين مستحب است حمد و سوره و اذكار نماز را شمرده بخواند و آيات را به هم نچسباند و مخصوصاً به معنى آن‌ها توجّه داشته باشد و اگر نماز را با جماعت مىخواند بعد از تمام شدن حمد امام، به اميد ثواب پروردگار بگويد: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رِبِّ الْعالَمينَ» و بعد از خواندن سوره «قُلْ هُوَ الله احَدٌ» يك يا دو يا سه مرتبه بگويد: «كَذلِكَ الله ربی» يا «كَذلِكَ الله رَبُّنَا».
شايسته است در نمازها در ركعت اوّل سوره «انّا انْزَلْناهُ» و در ركعت دوم سوره «قُلْ هُوَ الله احَدٌ» را بخواند و هيچ سورهاى را در هر دو ركعت تكرار نكند، مگر سوره «قُلْ هُوَ الله» و سزاوار نيست در تمام نمازهاى شبانه‌روز سوره «قُلْ هُوَ الله احَدٌ» را ترك كند و بهتر است سوره‌هایی براى نماز انتخاب شود كه مردم را متوجّه امورى كه به آن نياز دارند و ترك گناهانى كه به آن آلوده‌اند كند.
خواندن این سوره‌ها به‌قصد رجاء در این نمازها اجر و پاداش دارد و می‌تواند بعضی را در رکعت اول و بعضی را در رکعت دوم به‌جا آورد و اشتباه و نظایر آن، سوره‌هایی است که ازنظر مقدار هم‌اندازه آن‌ها باشند.
