عدم ترتيب در اينجا مشکل‌ساز نيست، بلكه حتى اگر تعمّد داشته فقط كار خلافى انجام داده است.
مى‌تواند روز عيد حلق يا تقصير كند.
اشكالى ندارد؛ هرچند با زدن مقدار قطعى باقيمانده، وظيفه‌اش را انجام داده و بقيّه اضافه بوده است.
اگر مريض شده، يا دشمن او را از ادامه اعمال ممنوع كرده و قادر بر اتمام اعمال نيست و نايب هم نمى‌تواند بگيرد، حكم محصور و مصدود را دارد.
احرام از جدّه كافى نيست، ولى چون شخص مزبور جاهل بوده، عملش صحيح است.
مى‌تواند قبل از خروج از احرام عمره، از مکه خارج شود و وسایلش را بياورد، ولى اگر اعمال عمره تمتّع را انجام داده و از احرام خارج‌شده، نمى‌تواند از مکه خارج شود، مگر در حال ضرورت، كه در اين صورت بنا بر احتياط براى حج احرام مى‌بندد و از مکه خارج مى‌شود و اگر بستن احرام براى حج و ماندن در احرام تا روز عرفه موجب عسر و حرج شود، بدون احرام به سراغ وسایلش مى‌رود.
اگر كسالت داشته و معذور بوده و نايب گرفته و نايب به وظيفه‌اش عمل كرده عمل او صحيح بوده و نياز به قضا نداشته است و درهرصورت، تكرار به شكلى كه نوشته‌ايد صحيح نيست.
مرتكب كار خلافى شده ولى عمره‌اش صحيح است و بايد كسى را براى انجام عمره عمّه‌اش استيجار كند.
حج او صحيح است؛ ولى اگر قربانى در منى از بين مى‌رود و قابل‌استفاده نيست، بايد پول آن را كنار بگذارد و در ماه ذی‌الحجه همان سال و اگر نتوانست در سال بعد در ايّام تشريق (دهم و يازدهم و دوازدهم ذی‌الحجه) در شهر خودش قربانى كند
اگر اوّلى را از وكالت عزل نكرده، قربانى مذكور كفايت مى‌كند و مجرّد نيابت دادن به شخص دوّم، عزل اوّلى از نيابت نيست.
چنانچه براى راهنمایى و اداره وضع آن‌ها لازم است با آن‌ها بروند مانعى ندارد و کفّاره هم لازم نیست.
