هرگاه در اثناء طواف شك كند غسلى كه بر او واجب بوده انجام داده، يا نه؟ بايد فوراً از مسجدالحرام خارج شود و پس از غسل بازگردد، سپس اگر حداقل نصف طواف (سه شوط و نیم) را تمام كرده باشد، دنباله آن را بجا مى‌آورد و احتياط آن است كه پس از اتمام طواف آن را اعاده كند و اگر قبل از گذشتن از نصف بوده، از اوّل شروع مى‌كند.
وضو گرفتن با آب مخصوص شرب جایز نیست و نماز و طواف‌های گذشته او ان‌شاءالله صحيح است؛ ولى بعدازاین تكرار نكند.
درصورتی‌که استحاضه قلیله باشد: اگر بعد از گذشتن از نصف طواف بوده، پس از تجديد وضو و تطهير بدن و لباس، طواف را تمام مى‌كند و اگر قبل از آن بوده، پس از تجديد وضو و تطهير، طواف را از اوّل شروع مى‌كند.و درصورتی‌که استحاضه کثیره باشد: چنانچه قبل از شوط چهارم است غسل کند و از ابتدا طواف کند و اگر بعد از شوط چهارم است غسل کند و ادامه دهد؛ و در ادامه اگر به وظیفه زن مستحاضه که برای نماز واجب است عمل کند ضرری به حج او وارد نمی‌شود.
مانعى ندارد كه زنان به‌وسیله خوردن قرص و مانند آن از عادت ماهانه خود جلوگيرى كرده؛ تا بتوانند اعمال حج تمتّع، ازجمله طواف و نماز طواف را، در حال پاكى انجام دهند.
اگر زن در حال طواف عادت ماهانه شود، فوراً از مسجدالحرام خارج مى‌شود و بعد از پاك شدن، اگر حداقل نصف طواف (سه شوط و نیم) را تمام كرده بود، بقيّه را بجا مى‌آورد و اگر كمتر از نصف بوده از اوّل شروع مى‌كند؛ و چنانچه تا قبل از رفتن به عرفات پاک نگردد باید نیّت حج اِفراد کند و بعد از اتمام حج، عمره مفرده بجا آورد.
اگر در زمان خاصی بیماری‌اش تخفيف پيدا مى‌كند، به‌گونه‌ای كه مى‌تواند در آن زمان طواف و نماز طواف را با وضو و بدنِ پاك به‌جا آورد، بايد اين اعمال را در آن زمان انجام دهد و اگر چنين وقتى ندارد، درصورتی‌که زحمت زيادى نداشته باشد، هر بار كه وضويش باطل شد تجديد وضو كند و اگر زحمت زياد دارد، براى طواف يك وضو و برای نماز هم يك وضو مى‌گيرد و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نايب گرفتن لازم نيست.
چنانچه نتواند در اثناء طواف وضو بگيرد، يا اين كار زحمت زياد داشته باشد، مى‌تواند براى طواف به يك وضو اكتفا كند و براى نماز طواف وضوى ديگرى بگيرد. هرچند در اثناء طواف و نماز، وضويش باطل شود و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نيازى به نايب گرفتن نيست.
چنانچه زمانى باشد كه بتوانيد طواف و نماز طواف را بدون خروج آن انجام دهيد، بايد همان زمان را انتخاب نموده و اعمالتان را انجام دهيد و اگر چنين چيزى امكان‌پذير نيست و به‌هیچ‌وجه خروج آن را احساس نمى‌كنيد، طواف را با يك وضو و نماز طواف را با وضوى ديگر انجام دهيد و اگر ناچار است هر دو را باهم بجا آورد و توانایی بر وضوى مجدّد ندارد براى نماز طواف تيمّم مى‌كند و اگر نماز طواف را بلافاصله بعد از طواف بخواند، همان وضوى اوّل كافى است و نيازى به نايب گرفتن نيست.
حج از او ساقط نمی‌شود و برای اعمالی که نیاز به طهارت دارد مانند طواف و نماز آن، باید به وظیفه مسلوس و مبطون عمل کند.
بدن و لباس طواف كننده (خواه در طواف واجب، يا مستحب) بايد از هر نجاستى پاك باشد؛ حتّى بعضى از نجاسات كه در نماز بخشوده شده (مانند خون كمتر از یک‌درهم) در طواف بخشوده نيست، ولى در مورد خون زخم‌ها، اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد، ضررى براى طواف ندارد.
اگر لباس‌های كوچك مانند جوراب، شب‌کلاه و هميان، كه به‌تنهایی نمى‌توان با آن ستر عورت كرد، نجس باشد عيبى ندارد.
اگر تطهير خون قروح و جروح مشقّت داشته باشد، شستن آن لازم نيست؛ ولى احتياط واجب آن است كه به مقدارى كه مى‌توان بدن را تطهير كرد و لباس را عوض نمود و اگر موجب مشقّت نيست، انجام دهد.
