سهل‌انگاری در این امور مسئولیت شدید دارد و ضامن می‌باشند.
حاجى اگر بتواند بدون زحمت و مشقّت قرض كند و مالى داشته باشد كه بتواند قرض خود را ادا نمايد، بايد قرض كند و قربانى نمايد.
درصورتی‌که این مسئله از قبل به مریض تفهیم شود که چنین خطرى ممکن است در پیش باشد و مریض راضى شود، یا وقوع چنین مطلبى بسیار نادر باشد، طبیب ضامن نیست.
آری لازم است طلبکار ضمانت را قبول كند.
احتیاط آن است که در طلا و نقره نمی‌توان شرط عدم ضمان نمود.
كسى كه مباشر ايجاد ضرر و زيان است ضامن است. مگر اينكه قبلاً از طرف مقابل برائت گرفته و در كارهاى خود كوتاهى ننموده باشد.
در فرض سؤال پزشک اگر کوتاهی نکرده باشد ضامن نبوده و نمی‌توان او را محکوم به دیه کرد.
كسى كه او را به استخر برده ضامن ديه اوست.
با توجه به آنچه بیا فرموده‌اید عمل به این‌گونه تعهد واجب نیست.
در صورت عدم تقصیر و یا عدم سهل‌انگاری طبیب این علل به وجود نیامده طبیب ضامن نیست. در مورد مدیر بیمارستان و مسئول برق نیز همین‌گونه است.
اگر آن شخص متعهد به حفاظت از آن‌ها شده و سالخوردگان عقل و هوش کافی نداشته‌اند و براثر خارج شدن آسیب‌دیده‌اند نگهبان ضامن است.
