مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

با نذر نمى توان حلال را بر خود حرام کرد، ولى اگر نذر کرده که مازاد بر شأن را در راه خدا انفاق کند باید به نذر خود عمل نماید، ولى اگر عمل نکرده گناه کرده و احتیاط آن است که در هر سال یک بار کفّاره شکستن نذر بدهد.

نذرهاى مذکور تا آن جا که مخلّ به زندگى، و موجب عسر و حرج، و باعث تمسخر نگردد معتبر مى باشد، در غیر این صورت معتبر نیست، ولى نذرهایى مانند نذر روزه بدون خوردن سحرى، اشکال دارد؛ همچنین در موارد شک هیچ مسؤولیّتى براى عمل به نذر ندارد. البتّه تمام این احکام در جایى است که صیغه نذر به صورت صحیح خوانده شده باشد، و مایه آزار پدر نباشد; در غیر این صورت عمل به نذر لازم نیست.

این نذر رجحان دارد و اگر وقتی برای آن تعیین نکرده می تواند مقداری تاخیر بیاندازد ولی چهل شب باید متوالی باشد، اگر توالی آن عمداً به هم بخورد باید از سر گیرد و اگر مخالفت کند یک کفاره بیشتر ندارد.

اشکالی ندارد.

چون کراهت در عبادات به معني أقل ثواب است، يعني نمي شود عبادتي هم صحيح باشد و هم مکروه واقعي؛ پس چون عبادت است، صحيح است، و ثواب نيز دارد و چون ثواب دارد رجحان دارد و نذر آن اشکال ندارد. ولي بهتر است از چنين نذري پرهيز شود.

اگر از ابتدا نذر کرده که هر سال مقداري را اضافه کند، مقدار اضافه جزء نذر است و الاّ تنها همان مقدار اوّل جزء نذر محسوب مي شود.

در صورتی که عمر حیوان وفا نکند نذر ایشان منعقد نیست، فعلا صبر کند و هنگامی که دید عمر گوسفند کفاف نمی دهد تکلیفی ندارد.

در صورتی که خطر یا ضرر مهمی متوجه شما نباشد مانعی ندارد.

لازم نیست به این نذر عمل کنید.

احتیاط آن است که به نذرش عمل کند.

اصل این نذر باطل است و باید مبالغ را به صاحبان آن برگردانید و اگر مایل باشند می توانید به نیازمندان بدهید.

چله پایه شرعی ندارد و می توان مستحبات را چهل روز یا کم و بیش بجا آورد. البته اگر نذر کرده کاری را به مدت چهل روز انجام دهد و صیغه نذر را حتی به زبان فارسی بر زبان جاری کرده باشد باید به آن عمل کند. اما اگر صیغه را به زبان نیاورده عمل به آن واجب نیست.