توسّل به ذیل عنایت معصومین (علیهم‌السلام) و فرزندان آن‌ها کار بسیار خوبى است; ولى بهتر این است که برنامه‌هاى جدیدى که در میان شیعه سابقه نداشته، ترتیب داده نشود زیرا باعث کمرنگ شدن برنامه‌های اصلی می‌شود.
ازنظر ما قربانی برای غیر خدا جایز نیست ولی قربانی‌هایی که انجام می‌شود اکثراً نذر شرعی هستند که در آن صیغه لله علی ... خوانده می‌شود و از جهت تعظیم شعائر و اطعام فقرا و عزاداران در ایام شهادت ائمه و محرم بیشتر انجام می‌شود.
تا زمانى که یقین به خلاف نداشته باشید، می‌توانید از آن نذرها استفاده کنید.
با فوت نذر کننده، عمل به نذر وى واجب نیست و فقط درصورتی‌که عین را نذر کرده و حاجت گرفته است باید ادا نمایند.
درصورتی‌که نوع نذر را فراموش کرده باشد و یا شک بین چند مورد دارد و نمی‌تواند احتياط كند و به تمام موارد عمل نماید، بین مواردی که احتمال می‌دهد قرعه می‌زند و طبق آن عمل می‌نماید. در صورت شك یا فراموشی مقدار آن، آن مقدار كه يقينى است بجا می‌آورد.
آن مقدار که یقین دارد، واجب است و اضافه بر آن واجب نیست.
هرگاه مردم از این جریان قبلاً باخبر باشند و با رضایت به این امور، قربانى کنند اشکالى ندارد؛ و اگر باخبر نیستند باید گوشت‌ها را صرف در مصارف عزادارى کنند.
نذورات اضافه را طبق نزدیک‌ترین روش به آنچه نذر کرده‌اند صرف نمایند و در مورد نذورات فاسدشدنی می‌توانید در مجالس دیگر مصرف کنید و اگر آن‌ها هم نیاز ندارند آن را بفروشید و پول آن را در مجالس عزادارى آینده در همان مکان صرف کنید.
در درجه اوّل باید صرف غذاى هیئت و مجالس عزادارى شود. اگر واقعاً اضافى بود، می‌توانند بفروشند و صرف بقیّه نیازهاى هیئت کنند.
اشکال ندارد، مگر اینکه در مسجد باشد.
آن مقدارى را كه مىتواند در ميان عزاداران پخش كند، بقيّه را اگر ممكن است سفارش كند در جاهاى ديگر در مجالس عزادارى شير بدهند. اگر آن‌هم ممكن نيست تبديل به غذاى ديگر كند، بنا بر احتياط واجب.
