مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تا دو واسطه باعث انتقال نجاست می‌شود نه بیشتر، یعنى اگر دست نجس مثلاً به دست دیگرى بخورد آن‌هم نجس می‌شود و اگر آن، به شىء سوّمى بخورد نجس می‌شود، ولى اگر شىء سوّم به چهارمى بخورد نجس نخواهد شد و به تعبیر دیگر، متنجّس اوّل و دوم سبب سرایت نجاست می‌شود ولى متنجّس سوم سبب نخواهد شد. و این امر بسیارى از مشکلات باب طهارت و نجاست را حل می‌کند.

درصورتی‌که شباهت به سگ یا خوک نداشته باشد یا شباهتش به حیوان دیگر زیادتر باشد، پاک است.

بنا بر احتیاط واجب نجس است.

درصورتی‌که آب بوی سرکه دهد مضاف شده و باعث تطهیر نیست می‌تواند قبلاً خود را با آب معمولی تطهیر کند و بعد با آن محلول بشوید.

احکام بول و غائط متعارف را دارد؛ مگر آن‌که رعایت این احکام موجب عسر و حرج شدید شود.

مسئله نجاست و پاکی بسیار ساده است و سفارش شده جستجو نکنند و تنها مواردی که یقین به نجاست دارید را بشورید و از روایات به دست می‌آید چنانچه فرد شک دارد جایی از بدن نجس شده است، لازم نیست حتّی نگاه کند تا یقین پیدا شود و یا اگر شک در ترشح نجاست دارد می‌تواند آب به آن محل بپاشد تا یقین حاصل نشود که نجاست ترشح‌شده است. یعنی حتی در مواردی که به‌راحتی می‌توان به طهارت و نجاست علم پیدا کرد، نیاز به تفحّص نیست هرچند در موارد دیگر مانند اطّلاع از وقت اذان، به فتوای ما، تفحّص برای کسب علم لازم است.

استفاده از چرم‌ها ولو اینکه از بلاد کفار واردشده باشد پاک است، هرچند نمى‏توان با آن نماز خواند.

مقدار مذکور، حداقل مقداری است که انسان یقین پیدا می کند که تخلّی به سمت قبله یا پشت به آن صورت نمی گیرد که در روایات از آن نهی شده است.‌ علاوه بر اینکه این مقدار نزد عرف (همه مردم متدین)، انحراف از قبله محسوب می شود.‌

به خاطر اینکه سکر کمتری دارد و در روایات نیز جدا آمده است.‌

(اگر ذبیحه نجس العین نبوده) اشکال ندارد مگر آنکه بدانید ذراتی از آن گوشت با چاقو به نان منتقل‌شده است.

پیوند اعضاى مؤمن به کافر و بالعکس اشکالى ندارد.

واجب است انسان عورت خود را از ديگران بپوشاند، چه در موقع تخلّى و چه در مواقع ديگر، خواه بيننده محرم او باشد (مانند خواهر و مادر) يا نامحرم، بالغ باشد يا غير بالغ، حتّى از اطفال مميّز كه خوب و بد را مى‏فهمند. ولى زن و شوهر لازم نيست خود را از يكديگر بپوشانند.