مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

زن را دوباره عقد می‌کند ولی اموال بدون رضایت ورثه برنمی‌گردد.

اگر مسلمانی مرتد شود و دوباره برگردد و مسلمان شود واجبات دوران مرتد بودن را باید قضا نماید و علاوه بر قضاي روزه‌ها براي هرروز احتياطاً کفّاره عمد می‌پردازد.

مرتد فطری توبه‌اش به‌حسب ظاهر قبول نیست (هرچند درواقع در نزد خدا قبول می‌شود) ولی مرتد ملی توبه‌اش پذیرفته است.البته اگر یقین کنیم مرتد فطری توبه حقیقی کرده است گرچه شرعاً توبۀ او پذیرفته نیست و حدّ ساقط نمی‌شود اما در بقیه احکام (مانند پاک بودن و کفن‌ودفن و نماز) مانند سایر مسلمانان است.

این افراد مختلف هستند. اگر اعتقادات آن‌ها را به‌طور کامل قبول کنند که یکی از آن‌ها نفی وجود پروردگار و یا صفات مسلم اوست مرتد محسوب می‌شوند و اگر تنها مسائل بی‌بندوباری و شهوانی آن‌ها را بپذیرند همچون حیوان هستند.

با توجه به ابهامی که عبارت دارد کفر نیست ولی باید از تکرار آن اجتناب نمود.‌

باید از شوهرش جدا شود و نیازی به طلاق نیست.‌

این عقیده خطا و اشتباه است و باید او را ارشاد کرد ولى موجب کفر نمی‌شود.

نظر به اینکه افراد کمى از علماى مذاهب مختلف اسلامى قائل به تحریفند (هرچند محقّقان، هرگز تحریف را قبول نکرده‌اند) حکم ارتداد جارى نمی‌شود، امّا چنین کسى مرتکب اشتباه بزرگى شده است.‌

اگر از روى علم و عمد باشد مرتد می‌شود و بر دیگران لازم است که نهى از منکر کنند.

اگر در عرف مصداق اهانت و اسائه به معصومین (علیهم‌السلام) محسوب شود و او از این مطلب آگاه است، سبب ارتداد او می‌گردد و احکام مرتد با نظر حاکم شرع درباره او جاری می‌شود.

اگر حال او حال عادى باشد، از اسلام بیرون رفته است و همسرش باید از او جدا بشود ولى اگر از حال طبیعى خارج‌شده و یا مشکوک است که از حال طبیعى خارج‌شده یا نه محکوم‌به اسلام است و در صورت اوّل اگر توبه کند و دوباره آن زن به عقد آن مرد درآید عقدش صحیح است.

مرتد ملی چند حکم متفاوت با مرتد فطری دارد. نخست اینکه اول او را توبه می‌دهند اگر توبه نکرد حکم قتل اجرا می‌شود، دیگر اینکه اموال او میان ورثه تقسیم نمی‌شود مگر زمانی که بمیرد یا کشته شود، سوم اینکه زوجه‌اش عده طلاق نگه می‌دارد درحالی‌که زوجه مرتد فطری عده وفات نگه می‌دارد.