مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در اينجا بايد همان عين را صرف وصیت كرد و ترقى آن مشكلى ايجاد نمى‏كند، مثل آن‌که سهم ارث يكى از ورثه بعد از تقسيم رشد و ترقى بيشترى كند، مال را از نو تقسيم نمى‏كنند. ملاك، ارزش آن در زمان فوت است.

احتیاط آن است که اطلاع بدهد.

چنانچه به‌صورت وعده بوده و وصیتی در این زمینه نکرده است ورثه تکلیفی ندارند.

درصورتی‌که برای ثلث هم زحمت می‌کشد که مستحق اجرت است به همان نسبت از ثلث نیز کسر می‌شود.

تا زمانى كه يقين به فوت او پيدا نكرده‏ايد نمى‏توانيد اموال او را تقسيم كنيد، ولى بايد از منافع آن به كسانى كه واجب النّفقه او هستند، مانند همسر و فرزندش، به مقدار نياز بپردازيد.

درصورتی‌که در عرف آن محل ثلث برای کار خاصی مصرف می‌شود برای همان کار مصرف شود در غیر این صورت در مطلق کارهای خیر مصرف شود.

اگر شخصی که از دنیا رفته است وصی دارد مطابق مرجع وصی و اگر ندارد واجبات مربوط به او را مطابق نظر مرجع ورثه عمل می کنند.‌

هرگاه كسى چند وصى براى خود معيّن كند چنانچه اجازه داده است هرکدام به‌تنهایی به وصیت او عمل كنند لازم نيست از يكديگر اجازه بگيرند؛ و اگر اجازه نداده است (خواه گفته باشد همه باهم عمل كنند يا نگفته باشد) بايد با نظر يكديگر به وصیت او عمل نمايند و اگر حاضر به همكارى نباشند، يا در تشخيص مصلحت اختلاف كنند، درصورتی‌که تأخير، سبب تعطيل عمل به وصیت يا تأخير آن گردد بايد حاكم شرع ترتيبى دهد كه عمل به وصیت، زمين نماند.

ادعای هیچ‌کدام قابل‌قبول نیست امّا اگر نسبت به یک نفر هر دو گروه توافق دارند وصی بودن او محرز است.

این نوعی وصیت است و هرگاه اين وصيت به‌ضمیمه ساير وصاياي ميت بيش از ثلث اموال وي نباشد عمل به آن لازم است يعني اضافه سهم دختران از ثلث پرداخته می‌شود و اگر اضافه بر ثلث باشد، تنها به مقدار ثلث جايز است.

هرگاه وصى نتواند به‌تنهایی كارهاى ميّت را انجام دهد و نتواند از كسى كمك بگيرد حاكم شرع براى كمك او فردى را تعيين مى‏كند.

هرگاه كسى دو نفر را وصى قرار دهد كه مشتركاً كارها را انجام دهند، چنانچه يكى از آن دو بميرد يا ديوانه يا كافر شود حاكم شرع يك فرد ديگر را به‌جای او معيّن مى‏كند و اگر هر دو چنين شوند حاكم شرع دو نفر ديگر را معيّن مى‏كند.