مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آن مقداری که سابق عمل کردید به همان صورت باقی می‌ماند (تکلیفی ندارید) از این به بعد مطابق فتوای ما عمل کنید و محل ادرار را با آب بشورید.

همین اندازه که معنای شهادتین را در دل داشته باشد مسلمان خواهد شد و گفتن شهادتین برای اطلاع دیگران از اسلام اوست و اگر بعد از التزام به شهادتین (قبل از به زبان آوردن) واجباتی از وی فوت کند باید قضای آن‌ها را بجا بیاورد.‌

آب‌هایی كه از زمين مى‏جوشد و جارى می‌شود مانند آب چشمه و قنات، يا از برف‌های متراكم در کوه‌ها سرچشمه مى‏گيرد و ادامه دارد آب جارى است.‌

این‌گونه آب‌ها مضاف نیست و شستشو با آن موجب طهارت است.‌

آب مضاف مانند گلاب و آب‌میوه، چيز نجس را پاك نمی‌کند بلكه با ملاقات به نجس، نجس می‌شود؛ و نيز وضو و غسل با آن صحيح نيست.‌

مطهّرات به چيزهايى گفته می‌شود كه نجس را پاك می‌کند و آن 12 چيز است: 1 آب 2 زمين 3 آفتاب 4 استحاله 5 انقلاب 6 ثلثان شدن 7 انتقال‏ 8 اسلام 9 تبعیت 10 برطرف شدن عين نجاست 11 استبراء حيوان نجاست‌خوار 12 غايب شدن مسلمان.‌

هرگاه آب مضاف با چيز نجسى ملاقات كند نجس می‌شود، مگر در سه صورت:‌ اوّل اين‏كه از بالا به پايين بريزد، مثلاً گلاب را از گلابدان روى دست نجسى بريزيم، گلاب‌هایی كه در گلابدان است نجس نمى‏شود.‌ دوم اين‏كه مانند فوّاره با فشار از پايين به بالا رود، در اين صورت نيز تنها آن قسمت كه با نجس ملاقات كرده نجس می‌شود.‌ سوم آن‌که به‌قدری زياد باشد كه بگويند نجاست به آن سرايت نكرده، مثل اين‏كه استخر بزرگى از آب مضاف باشد و نجس در گوشه‌ای از آن بيفتد يا لوله طولانى از نفت باشد و نجس با یک‌طرف آن ملاقات كند، در اين‏گونه موارد، بقيّه نجس نمى‏شود.‌

هرگاه آبى مطلق بوده، شك كنيم مضاف شده يا نه مانند سیلاب‌هایی كه نمى‏دانيم به آن آب مى‏گويند يا نه حكم آب مطلق را دارد، يعنى می‌توان چيزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل كرد، امّا به‌عکس اگر آبى مضاف بوده، شك داريم مطلق شده، حكم آب مضاف را دارد.‌

آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف و حالت سابقه آن‌هم معلوم نيست چيزى را پاك نمى‏كند، وضو و غسل هم با آن باطل است، امّا اگر چيز نجسى به آن رسد نجس نمى‏شود.‌