مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آب مطلق اقسامى‏ دارد كه هركدام حكمى دارد و آن پنج قسم است:اوّل آب كر، دوم آب قليل، سوم آب جارى و آب‌های لوله‏كشى، چهارم آب باران، پنجم آب چاه.

دلیل آن جریان سیره است که در زمان پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) کافرانی که مسلمان می‌شدند به آن‌ها دستور داده نمی‌شد که بروید بدن خود را آب بکشید و درواقع این نوعی استثنا است بر اساس سیره مسلمین. (حتی دستور به انجام غسل جنابت نیز برای آنان داده نمی‌شد)‌

همین اندازه که معنای شهادتین را در دل داشته باشد مسلمان خواهد شد و گفتن شهادتین برای اطلاع دیگران از اسلام اوست و اگر بعد از التزام به شهادتین (قبل از به زبان آوردن) واجباتی از وی فوت کند باید قضای آن‌ها را بجا بیاورد.‌

اصل نصب پمپ به این صورت اشکال دارد و تنها به این صورت جایز است که آب بدون فشار وارد مخزنی شود و بعد از آن با فشار پمپ به بالا فرستاده  شود و مطابق آنچه نوشته اید این آب حکم آب قلیل پیدا می کند مگر اینکه به محض باز کردن شیر آب در ساختمان ، شیر اتصال مخزن با آب شهر باز شود و به آب لوله کشی شهر اتصال پیدا کند.‌

تنها همان گوشه‌ای که مثلاً قطره خونی در آن افتاده و اطرافش نجس می‌شود ولی به بقیه استخر سرایت نمی‌کند.‌

سنگى كه ميّت را روى آن غسل مى‏دهند و پارچه‏اى كه عورت ميّت را با آن مى‏پوشانند و دست كسى كه او را غسل مى‏دهد، بعد از تمام شدن غسل پاك می‌شود.‌

این‌گونه آب‌ها مضاف نیست و شستشو با آن موجب طهارت است.‌

هرگاه آب مضاف نجس، با كر يا آب جارى، چنان مخلوط شود كه ديگر به آن مضاف نگويند، پاك می‌شود.‌

هرگاه آبى مطلق بوده، شك كنيم مضاف شده يا نه مانند سیلاب‌هایی كه نمى‏دانيم به آن آب مى‏گويند يا نه حكم آب مطلق را دارد، يعنى می‌توان چيزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل كرد، امّا به‌عکس اگر آبى مضاف بوده، شك داريم مطلق شده، حكم آب مضاف را دارد.‌

آب مضاف مانند گلاب و آب‌میوه، چيز نجس را پاك نمی‌کند بلكه با ملاقات به نجس، نجس می‌شود؛ و نيز وضو و غسل با آن صحيح نيست.‌