مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

کسي که براثر تجربه يا گفته پزشک يقين دارد و يا احتمال قابل‌توجهی می‌دهد روزه برايش ضرر دارد روزه‌اش صحيح نيست و نبايد روزه بگيرد بنابراین هرگاه از گفته طبيب حاذق متعهّد خوف ضرر پيدا كنيد كه روزه برايتان ضرر دارد، روزه را افطار می‌کنید؛ و چنانچه پس از ماه مبارك توانستيد، قضاى آن را به‌جا آوريد؛ و اگر بيمارى شما تا ماه رمضان سال بعد ادامه پيدا كرد، قضا بر شما واجب نيست; بلكه براى هرروز فقط یک مدّ طعام (هفتصد و پنجاه گرم، گندم، برنج و مانند آن) به فقيرى می‌پردازید؛ و با توجّه به اينكه اشتياق زيادى براى روزه گرفتن داريد، خداوند انشاء الله به شما اجر روزه‌داران را عنايت خواهد كرد.

اگر اين محلول مست‌کننده بوده باشد، هرچند مستى خفيف بياورد، حرام است; مگر در مواردى كه داروى منحصربه‌فرد باشد.

پاك است، مگر اينكه با خون مخلوط شود.

اگر بدون آن مواد قابل شرب است و مايع مست‌کننده محسوب می‌شود نجس است (بنا بر احتياط واجب).

آنچه از تقطير مشروبات الكلى به دست می‌آید همان حكم را دارد؛ یعنی هرگاه بخار به‌صورت مایع برگردد و همان اثر را داشته باشد نجس و حرام است.

آبى كه براى خواص طبی از جو می‌گیرند و به آن «ماءالشعير» مىگويند و ابداً مسكر نيست، پاك و حلال است.

درصورتی‌که از الکل‌های مست‌کننده و در غلظت‌های قابل شرب باشد، تنها در صورتى جايز است كه ضرورت قطعى پيدا كند و داروى منحصربه‌فرد باشد و جانشينى نداشته باشد و غالباً چنين نيست.

اگر از الکل‌های پاك در آن استفاده‌شده اشكالى ندارد، همچنين اگر شك داشته باشيم.

در صورت شک، پاك است.

هرگاه استحاله گردد و از حالت خون بيرون آمده و با شستن زايل نمی‌شود، ظاهر آن با آب کشيدن پاک می‌شود و به همان حالت غسل و وضو می‌گیرد؛ اما اگر واقعاً خون است و با شستشو از بين می‌رود نجس است.

اگر خون دردهان بوده باشد موجب بطلان نماز نيست. ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم (یک‌بند انگشت) يا بيشتر رسيده باشد بايد نماز را رها كند و دهان را آب بكشد و سپس آن را اعاده نمايد؛ و اگر كمتر از درهم باشد و با آب دهان آميخته شود و خارج گردد آن‌هم براى نماز اشكال دارد.

تغيير جنسیت دو صورت دارد:گاهى صرفاً ظاهرى و صورى است; يعنى اثرى از آلت جنس مخالف نيست، بلكه فقط یک جرّاحى صورى انجام می‌گیرد و چيزى شبيه آلت جنس مخالف ظاهر می‌گردد، اين كار حرام است و بايد به شدّت از آن پرهيز نمود؛ و اگر ازدواجى بر اساس آن صورت گيرد حرام و باطل است و حدّ شرعى دارد.ولى گاه واقعى است، يعنى با جرّاحى كردن، عضو تناسلى مخالف ظاهر می‌گردد، اين كار ذاتاً جايز است و محذور شرعى ندارد، مخصوصاً در مواردى كه آثار جنس مخالف در او باشد; امّا چون اين جرّاحى نياز به لمس و نظر دارد، تنها در موارد ضرورت جايز است.