نائب شدن فرد وسواسی
آیا فرد وسواسی میتواند بدون مزد و اجیر شدن برای ثواب برای کسی نماز قضا بخواند؟
فرد وسواسی نمی تواند اجیر شود مگر تبرعا و به قصد رجاء می تواند نماز بخواند.
فرد وسواسی نمی تواند اجیر شود مگر تبرعا و به قصد رجاء می تواند نماز بخواند.
در فرض سوال بر عهده پسر بزرگتر نیست.
در فرض سؤال عدول جایز نیست.
چنانچه توانایی برگرداندن پول را دارد: در صورت دسترسی به صاحب پول، باید با او مصالحه نماید و در صورت عدم دسترسی با مراجعه به مرجع تقلید و اجازه گرفتن شخص دیگری را اجیر مینماید و اگر قادر به برگرداندن پول نبود میتواند ادامه بدهد و تصرف او در پول اشکالی ندارد.
اگر پسر بزرگتر نمیداند كه از پدر يا مادرش نماز و روزهاى قضا شده يا نه چيزى بر او واجب نيست و تفحّص و جستجو نيز لازم نیست.
لازم است بهتدریج و با برنامهریزی، بهگونهای که دچار مشقت نشود نمازهای گذشته را قضا کند و وصیت کند که اگر تا پایان عمر چیزی باقی ماند از ثلث اموالش نماز استیجاری بگیرند.
در فرض سؤال چنین شخصی یک نماز دورکعتی به نیت نماز صبح خوانده و یک نماز سه رکعتی به نیت نماز مغرب میخواند و يك نماز چهار ركعتى به نيّت ما فى الذّمّه يعنى قضايى كه بر عهده اوست میخواند و در بلند خواندن و آهسته خواندن حمد و سوره مخيّر است.
در نماز آیات باید باهم خوانده شود.
بايد در میان نماز مغرب و عشا ترتيب رعايت شود و اگر عمداً نماز عشا را پيش از نماز مغرب بخواند باطل است.
اشتباهى پیشآمده كه آثار آن در عبارت بعضى از بزرگان از فقها ديده میشود و آن اين است كه فرمودهاند اگر دونماز را باهم بخوانند فقط يك اذان بايد گفته شود ولى اگر بين دونماز فاصله باشد مىتوان دو اذان گفت و بعد بحث میشود كه آیا با يك يا دونماز نافله، فاصله حاصل میشود يا نه؟ ولى اين اشتباه است و درواقع جدا بودن و فاصله داشتن دونماز به اين معنا است كه هرکدام از نمازها در وقت فضيلت خودش خوانده شود، مشابه آنچه اهل سنت به آن عمل میکنند والا بافاصله 10 يا 20 دقيقه و امثال آن بين دونماز، اين دونماز از هم جدا نيست و يك اذان بيشتر براى اين دونماز نبايد گفته شود.