رعایت عربی صحیح در اذان و اقامه
آیا اگر اذان و اقامه غلط و یا ترجمه اذان و اقامه گفته شود، کفایت میکند؟
اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود، بنابراين اگر غلط بگويد، يا ترجمه آنها را به فارسى يا زبان ديگر بگويد صحيح نيست.
اذان و اقامه بايد به عربى صحيح گفته شود، بنابراين اگر غلط بگويد، يا ترجمه آنها را به فارسى يا زبان ديگر بگويد صحيح نيست.
شهادت رابعه نه در اذان و اقامه جایز است و نه در نماز و موجب بطلان نماز میگردد و علاوه بر عدم مشروعیت زیانهای فراوانى براى عالم تشیّع دارد. ابراز علاقه به آن بزرگوار راههای بسیار بهترى دارد.
از بعضى روایات استفاده میشود که این کار از عصر ائمّه (علیهمالسلام) شروع شد ولى در آن عصر جنبه عمومیت نداشته است و از اواخر قرن سوم معمول شده است، سپس بهصورت شعار شیعه درآمد (براى توضیح بیشتر به کتاب نفیس مستمسک، بحث اذان و اقامه رجوع شود). ضمناً توجه داشته باشید که شهادت به ولایت امیرالمؤمنین (ع) جزو واجبات اذان و اقامه نیست و بهعنوان اظهار علاقه گفته میشود.
بدعت آن است که بهقصد جزئیات اذان بگویند و اگر به این قصد نباشد بدعت نیست و اشکالى ندارد و شیعیان به این قصد نمیگویند؛ و اگر قصد جزئیات شود کار خلاف شدهاما اذان و اقامه باطل نمیشود.
دراینباره چیزی در منابع معتبر نیافتیم.
درصورتیکه پشت سر هم خوانده شود، اذان و اقامه برای یکی کافی است.
بهتر این است که اذان و اقامه را به همان صورت ساده بیان کرده و چیزی به آن اضافه نکنند.
سزاوار است در هیچ شرایطی اذان را قطع نکنند.
در این زمینه دستور خاصی وارد نشدهاما گفتن آن بهطور آهسته مانعی ندارد.
درصورتیکه در سه وقت نماز میخوانند در همان سه وقت اذان بگویند.