مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید اول وقت نماز ظهر جمعه را بخوانید.

خواندن نماز اول وقت در ظهر روز جمعه در فرض مذکور مانعی ندارد.

نماز جمعه شیعه‌ها صحیح است.

بعد از اتمام نماز جمعه اشکالی ندارد.

به فتواي ما خطبه‌ها بايد بعد از اذان خوانده شود و به‌منزله دو رکعت نماز است (البتّه نه در جميع جهات)؛ و بعلاوه وجهه مناسبي نزد ساير مسلمين ندارد و توهّم آن می‌رود که نماز را قبل از وقت می‌خوانند و اگر امام‌جمعه ناچار به آغاز خطبه‌ها قبل از وقت شد لازم است مقدار واجب آن را بعد از ورود وقت، در چند دقيقه تکرار کند؛ ولي بسيار بجاست که حتّي الامکان از خواندن خطبه‌ها پيش از وقت خودداري شود.

وقت نماز جمعه از اوّل ظهر است به مقدارى كه اذان و خطبه‌ها و نماز مطابق معمول انجام شود و با گذشتن اين مقدار، وقت نماز جمعه پايان می‌یابد و بايد نماز ظهر خوانده شود.

زنان در نماز جمعه نيّت وجوب می‌کنند و كفايت از نماز ظهر مى‌كند و منظور از عدم وجوب، عدم وجوب عينى است؛ نه تخييرى.

درصورتی‌که نماز جمعه با عدد کامل و در وقت کافى شروع شود، ولى مأمومى به رکعت اوّل نرسیده باشد، اگر به رکعت دوّم، ولو به رکوع آن برسد و اقتدا کند نمازش صحیح است (به‌شرط آنکه بداند وقت به‌اندازه‌ای هست که رکعت دوّم او هم در وقت واقع می‌شود) در این صورت دومین رکعت نماز خود را به‌طور فرادا به‌جا می‌آورد.

اگر یقین دارد وقت به‌اندازه‌ای هست که می‌تواند حداقل واجب را در خواندن دو خطبه و دو رکعت نماز بجا آورد، بین نماز جمعه و ظهر مخیّر است؛ و اگر یقین دارد که به این اندازه وقت نیست باید نماز ظهر را بخواند و اگر شک دارد، نماز جمعه صحیح است، ولى درصورتی‌که پس از نماز معلوم شود که حتّى براى یک‌رکعت هم وقت باقى نبوده، باید نماز ظهر را بجا آورد.

در صورت وجود شرایط لازم، نماز جمعه بر ساکنین شهرها، شهرک‌ها، حاشیه‌نشینان، روستاییان، چادرنشینان و عشایر و بیابان‌گردهایی که روش زندگى آن‌ها به همین صورت است واجب تخییرى است.

یکى از اجتماعات هفتگى مسلمانان «نماز جمعه» است و نمازگزاران در روز جمعه می‌توانند به‌جاى نماز ظهر، نماز جمعه بخوانند و برتر از نماز ظهر است. در فضیلت این نماز، همین بس که سوره‌ای در قرآن به این نام آمده و در آنجا مؤمنان را به حضور در نماز جمعه، دعوت فرموده است. نماز جمعه و دو خطبه آن، نظیر حج و مراکز تجمّع آن و نمازهاى عید فطر و قربان و غیره، از سنگرهاى بزرگى است که متأسفانه مسلمانان از وظایف مهم خود در برابر آن غافل مانده‌اند همان‌گونه که از سایر پایگاه‌های عظیم سیاست اسلامى گاه غافل‌اند. اسلام آمیخته باسیاست است و کسى که در احکام قضایى، سیاسى، اجتماعى و اقتصادى اسلام اندکى تأمّل کند، متوجّه این معنا می‌شود. هر کس گمان کند اسلام از سیاست جداست، نه اسلام را می‌شناسد نه سیاست را.

خروج زن از منزل در غیر واجبات (مثل تشرّف به حج واجب و مراجعه به دکتر)، منوط به اجازه شوهر است، مگر در مواردى که اگر به مجالس دینى و مساجد نرود، از اسلام دور می‌ماند و تعالیم لازمه اسلامى را فرانمی‌گیرد و اخلاق اسلامى را ترک می‌کند، یا در آن ضعیف می‌شود. در چنین شرایطى شرکت در مراسم مزبور براى بانوان مانعى ندارد، هرچند شوهر راضى نباشد.