مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هر يك از رکوع‌های نماز آيات ركن است و اگر عمداً يا سهواً کم‌وزیاد شود نماز باطل ‏است.

مستحب است قبل از ركوع دهم قنوت بخواند البته در نماز آیات مستحب است در هر قیام دوم (رکوع‌هایی که شماره آن زوج است) بعد از قرائت سوره یا بخشی از آن و قبل از رکوع، قنوتی بخوانند که درمجموع دو رکعت، پنج قنوت می‌شود و برای سهولت امر می‌توانند فقط یک قنوت قبل از رکوع دهم بجا آورند.

کمتر از یک آیه اشکال دارد.

در نماز آیات خواندن حمد و سوره‌های مختلف در رکعات آن مانعی ندارد.

مانعى ندارد كه در نماز آيات ركعت اوّل را مطابق يكى از دو روش به جا آورد و ركعت دوم را مطابق روش ديگر. همچنین می تواند در یک رکعت بعد از حمد یک سوره را چهار قسمت کند و بعد از هر قسمت به رکوع برود و قبل از رکوع پنجم یک حمد و یک سوره کامل بخواند.

تمام‌کارهایی كه در نماز روزانه واجب و مستحب است در نماز آيات هم واجب و مستحب است، فقط در نماز آيات اذان و اقامه نيست و به‌جاى آن سه مرتبه اميد ثواب «الصَّلاة» مى‏گويد.

در فرض سؤال نماز آیات واجب نیست.

اگر از گفته منجمین و اشخاصى كه از اين امور اطّلاع دارند اطمينان‏ پيدا كند كه خورشيد يا ماه‌گرفته، بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مى‏گيرد و فلان مقدار طول مى‏كشد و به گفته آن‌ها اطمينان پيدا كند، بايد وقت را رعايت كند.

پس‌لرزه‌هاى محسوس نماز آيات دارد مگر آن‌ها كه در حين نماز آيات واقع می‌شود؛ ولى چنانچه مستلزم عسر و حرج باشد به مقدارى كه عسر و حرج برطرف شود کافی است.

اگر در منطقه اي که فرد در آن جا حضور دارد، زلزله رخ دهد -خواه کسي بترسد يا نه- يا صاعقه و مانند آن، اتفاق افتد، و اکثر مردم بترسند بايد بلافاصله نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت کرده و احتياط مستحب آن است که تا آخر عمر هر وقت توانست بخواند.

اگر در وسط نماز روزانه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است و وقت نماز روزانه هم تنگ باشد، بايد نماز روزانه را ادامه دهد بعد نماز آيات را بخواند و اگر وقت نماز روزانه تنگ نيست بايد آن را بشكند اوّل نماز آيات را بخواند، بعد نماز روزانه را و اگر در بين نماز آيات بفهمد وقت نماز روزانه تنگ است بايد نماز آيات را بشكند و مشغول نماز روزانه شود و بعد از آن كه نماز را تمام كرد بايد پيش از انجام كارى كه نماز را به هم مى زند، بقيّه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده به جا آورد.

لازم نيست تعيين كند نمازى كه مى خواند براى كدام يك از اين حوادث است كه رخ داده، همين اندازه كه نيّت آنچه بر او واجب است بكند كافى است.