الف: آنکه اول به دنیا آمده است پسر بزرگتر است و باید به وظیفه‌ی خود عمل نماید.ب: اگر معلوم نباشد پسر بزرگتر كدام است يعنى تاريخ تولّد پسرها درست روشن نباشد، احتياط مستحب آن است كه قضاى نماز و روزه پدر و مادر را بين خودشان قسمت كنند.
كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد و نماز و روزه پدر و مادر نيز بر او واجب شده، هركدام را اوّل به‌جا آورد صحيح است.
بنا بر احتیاط واجب لازم است که انجام بدهد و طبق وظیفه عمل نماید.
درصورتی‌که توانایی ندارید نمازهای پدر را ایستاده و یا روی زمین بخوانید مانعی ندارد.
به مقداری که یقین دارید باید انجام دهید البته اگر احتیاط کنید خوب است.
استیجار در مورد عبادات به این معنی است که فردی با دریافت مبلغی قبول کند کاری (مثلاً حج نیابتی) انجام دهد.
چنانچه توانایی برگرداندن پول را دارد: در صورت دسترسی به صاحب پول، باید با او مصالحه نماید و در صورت عدم دسترسی با مراجعه به مرجع تقلید و اجازه گرفتن شخص دیگری را اجیر می‌نماید و اگر قادر به برگرداندن پول نبود می‌تواند ادامه بدهد و تصرف او در پول اشکالی ندارد.
آنچه از روى عذر از آن‌ها قضا شده را باید فرزند بزرگتر به مقدار توانایى قضا کند.
احتیاط واجب آن است که آن را قضا کند و در این مواقع می تواند نماز را به نیت ما فی الذمه بخوانند.
پسر بزرگتر در وقت به نیت مافی الذمه و بعد از گذشتن وقت نماز، قضای آن را به نیابت از پدر بخواند.
بر پسر بزرگتر (يعنى بزرگ‌ترین پسرى كه بعد از مرگ آن‌ها در حال حيات است) واجب است نماز و روزه‌هایی كه از پدر يا مادرش فوت‌شده و از روى نافرمانى نبوده و توانايى بر قضا داشته، بعد از مرگ آن‌ها به‌جا آورد، بلكه اگر از روى نافرمانى هم ترك كرده باشند بنا بر احتياط مستحب بايد به همین‌طور عمل كند، همچنين روزه‌ای را كه در سفر نگرفته هرچند توانايى قضاى آن را پيدا نکرده‌اند احتياط واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نمايد.
كسى كه نماز قضا بر عهده دارد بايد در خواندن آن كوتاهى نكند، ولى واجب نيست آن را فوراً به‌جا آورد، مگر آنكه يك يا دونماز قبل از آن قضا شده باشد كه احتياط واجب اين است كه پيش از نماز همان روز آن را قضا كند.
