مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط واجب آن است که آن را قضا کند و در این مواقع می تواند نماز را به نیت ما فی الذمه بخوانند.

اگر مطابق مذهب اهل سنت به وظیفه‌اش عمل کرده، اعاده ندارد.

كسى كه چند نماز از او قضا شده و شماره آن‌ها را نمی‌داند، مثلاً نمى‏داند دونماز بوده يا سه نماز، كافى است مقدار كمتر را بخواند (البته اگر هیچ احتمالی نمی‌دهد آن مقدار که یقین دارد را بخواند و در مورد مشکوک وظیفه‌ای ندارد) امّا اگر قبلاً شماره آن‌ها را مى‏دانسته، ولى به‌واسطه سهل‌انگاری فراموش كرده، احتياط واجب‏ آن است كه مقدار بيشتر را بخواند، ولی اگر اتفاقاً فراموش کرده است اگر مقدار کمتر را بخواند کفایت می‌کند.

خواندن نماز قضا محدود به زمان خاصی نيست و در هر ساعتى از شبانه‌روز مى‌توان آن را به‌جا آورد، مگر آنكه يك يا دونماز قبل از آن قضا شده باشد كه احتياط واجب اين است كه پيش از نماز همان روز آن را قضا كند.

خواندن نماز قضا در وقت مخصوص اول مانعی ندارد ولی در وقت مخصوص آخر اگر نماز واجب خود را نخوانده باطل است.

قضاى نماز با قضاى روزه تفاوت‌هایی دارد که به برخى از آن‌ها، به‌طور اختصار اشاره می‌شود:الف: نمازهایى که زن در حال عادت ماهانه نخوانده قضا ندارد; امّا قضاى روزه ایّام عادت، در ماه مبارک رمضان لازم است.ب: کسى که روزه قضا دارد، جایز نیست روزه مستحبی بگیرد; ولى اگر نماز قضا داشته باشد، می‌تواند نماز مستحبی بخواند.ج: قضاى نماز را نباید طورى تأخیر انداخت که بی‌اعتنایی به آن بشود، ولى اگر تأخیر بیندازد کفّاره ندارد، امّا قضاى روزه ماه مبارک رمضان را باید پیش از رسیدن ماه مبارک رمضان سال بعد انجام دهد و چنانچه به تأخیر اندازد باید هم قضا کند و هم کفّاره مد طعام بدهد.د: در نماز قضا باید از اوّل نماز نیّت داشته باشد، لکن این امر در روزه قضا لازم نیست، بنابراین در روزى که هیچ قصد روزه نداشته و مفطرى بجا نیاورده، می‌تواند قبل از ظهر قصد روزه قضا بنماید.هـ: کسى که به خاطر مریض بودن نتواند در ماه رمضان روزه بگیرد و بعدازآن‌هم به خاطر مریضى تا ماه رمضان بعد نتواند روزه را قضا کند، روزه از او ساقط است و باید کفّاره مد طعام بدهد، امّا قضاى نماز درهرصورت لازم است (ایستاده، نشسته، با وضو، با تیمّم) اگرچه سال‌ها گذشته باشد.و: کسى که در شب ماه رمضان تفحّص کند و معتقد شود که صبح نشده و مشغول خوردن سحرى شود، اگر بعداً معلوم شود که همان وقت صبح بوده و اشتباه کرده، روزه او صحیح است و قضا ندارد، امّا اگر پیش از وقت به گمان اینکه صبح شده شروع به نماز کند و در بین نماز وقت داخل نشود، باید نماز را از سر بگیرد.ز: چنانچه کسى به قهر و غلبه چیزى در حلق او کند، روزه ماه مبارک رمضان او صحیح است، امّا اگر نماز کسى را باطل کند باید از سر بگیرد.ح: افطار روزه قضاى ماه مبارک رمضان را بعدازظهر بنا بر احتیاط واجب جایز نبوده و در صورت افطار کفّاره دارد، ولى شکستن نماز کفّاره ندارد، هرچند مرتکب گناه شده است.

هیچ‌یک استحباب ندارد.

احتیاط واجب آن است که آن را قضا کند و در این مواقع می‌تواند نماز را به نیت ما فی الذمه بخوانند.

کسي که توانایی دارد، بايد نمازهاي قضا را ايستاده بخواند، البته اگر تعداد نمازهاي قضا، به‌اندازه‌ای زياد است که حتي به‌صورت تدريجي نيز بخواند، توان ايستادن ندارد، می‌تواند آن مقدار را که مشقت دارد، نشسته بخواند.

كسى كه نماز قضا بر عهده دارد بايد در خواندن آن‏ كوتاهى نكند، ولى واجب نيست آن را فوراً به‌جا آورد، مگر آنكه يك يا دونماز قبل از آن قضا شده باشد كه احتياط واجب اين است كه پيش از نماز همان روز آن را قضا كند.

اگر پسر بزرگتر نمى داند كه از پدر يا مادرش نماز و روزه اى قضا شده يا نه، چيزى بر او واجب نيست و تفحّص و جستجو نيز لازم نمى باشد.

رعايت ترتيب در قضاى نمازها لازم نيست؛ مگر نسبت به نماز ظهر و عصر از يك روز و همچنين مغرب و عشاى مربوط به يك روز، بنابراين در مورد قضای نمازهایی که مربوط به یک روز نیستند، می‌توانید ابتدا تمام نمازهاى صبح را قضا كنيد، سپس نمازهاى ظهر، سپس نمازهاى عصر و پس‌ازآن نمازهاى مغرب و سپس نمازهاى عشاء.