کسي که توانایی دارد، بايد نمازهاي قضا را ايستاده بخواند، البته اگر تعداد نمازهاي قضا، به‌اندازه‌ای زياد است که حتي به‌صورت تدريجي نيز بخواند، توان ايستادن ندارد، می‌تواند آن مقدار را که مشقت دارد، نشسته بخواند.
خواندن نماز قضا در این حالت مانعی ندارد، البته اگر امید بهبودی دارد احتیاط آن است که صبر نماید و بعد از بهبودی بخواند.
درصورتی‌که عقل و هوش کافی دارد و اوقات نماز را تشخیص می‌دهد باید نماز را به هر شکل ممکن انجام دهد و اگر چنین نیست نماز بر او واجب نیست و لازم نیست قضا کند.
باید نماز و روزه‌های آن مدت را قضا کند و نیز علاوه بر قضای روزه‌ها برای هرروز احتیاطاً کفاره عمد بپردازد.
اگر حتّى یک‌رکعت آن در وقت واقع شود، ادا است.
بر پسر بزرگتر (يعنى بزرگ‌ترین پسرى كه بعد از مرگ آنها در حال حيات است) واجب است نماز و روزه‌هایی كه از پدر يا مادرش فوت‌شده و از روى نافرمانى نبوده و توانايى بر قضا داشته، بعد از مرگ آنها به‌جا آورد، بلكه اگر از روى نافرمانى هم ترك كرده باشند بنا بر احتياط مستحب بايد به همین‌طور عمل كند، همچنين روزه‌ای را كه در سفر نگرفته هرچند توانايى قضاى آن را پيدا نکرده‌اند احتياط واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نمايد.
اگر پسر بزرگتر نمى داند كه از پدر يا مادرش نماز و روزه اى قضا شده يا نه، چيزى بر او واجب نيست و تفحّص و جستجو نيز لازم نمى باشد.
پسر بزرگتر در وقت به نیت مافی الذمه و بعد از گذشتن وقت نماز، قضای آن را به نیابت از پدر بخواند.
كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد و نماز و روزه پدر و مادر نيز بر او واجب شده، هركدام را اوّل به‌جا آورد صحيح است.
اگر پسر بزرگتر بعد از مرگ پدر يا مادر از دنيا برود بر ساير پسران تكليفى نيست.
