تعریف نماز قضا
نماز قضا در اصطلاح فقهی به چه معنا است؟
نماز قضا به نمازی گفته میشود که بعد از وقت خوانده شود.
نماز قضا به نمازی گفته میشود که بعد از وقت خوانده شود.
باید نماز و روزههای آن مدت را قضا کند و نیز علاوه بر قضای روزهها برای هرروز احتیاطاً کفاره عمد بپردازد.
در فرض سؤال به نماز صبح عدول کند و سلام دهد و به مأمومین اعلام کند نماز خود را بهصورت فرادا ادامه دهند.
تمام احکام جاری است ولی میتوان مستحبات را حذف نمود.
خواندن نماز قضا در وقت مخصوص اول مانعی ندارد ولی در وقت مخصوص آخر اگر نماز واجب خود را نخوانده باطل است.
خواندن نماز قضا در این حالت مانعی ندارد، البته اگر امید بهبودی دارد احتیاط آن است که صبر نماید و بعد از بهبودی بخواند.
مطابق آنچه نوشتهاید غالب نمازهای او درست بوده زیرا هرگاه ترتیب یک روز را برهم زده است فردا که پشت سر آن واقعشده ترتیب درست میشود و تنها باید احتیاطاً نماز چند روز را قضا کند.
درصورتیکه عقل و هوش کافی دارد و اوقات نماز را تشخیص میدهد باید نماز را به هر شکل ممکن انجام دهد و اگر چنین نیست نماز بر او واجب نیست و لازم نیست قضا کند.