مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

یعنی زانوها را از زمين بلند کند و تنها انگشتان دست و سينه پا را بر زمين بگذارد (به صورت نيمه خيز بنشيند).

بصورت تجافی می نشیند.‌

اگر در تشهّد آخر نماز است بنابر احتیاط واجب صبر كند تا امام سلام نماز را بگويد ( ولی مأموم نباید ذکر سلام را بگوید ) و بعد برخيزد و ادامه دهد.‌  ‌و چنانچه عمدا ذکر سلام را همراه امام بگوید نمازش باطل است.‌

بنابراحتیاط مستحب همراه امام جماعت تشهّد بخواند، يا ذكر بگويد.‌

هرگاه در اوّل نماز يا در بين حمد و سوره اقتدا كند و خود را به ركوع امام نرساند جماعت او صحيح نيست، مگر اين‏كه عذرى داشته باشد؛ و در رکعت‌های ديگر نماز (غير از ركعت اوّل) نيز بايد خود را به ركوع امام برساند وگرنه جماعت او اشكال دارد. (یعنی نماز را تمام کند و بعدازآن نیز اعاده کند.)

اشکالی ندارد.

اگر امام ايستاده باشد و مأموم نداند در كدام ركعت است می‌تواند اقتدا كند و حمد و سوره‏ را به‌قصد قربت ‏بخواند و نمازش صحيح است، خواه معلوم شود امام در ركعت سوم و چهارم بوده، يا در ركعت اوّل و دوم، به‌شرط اين‏كه نماز ظهر و عصر باشد كه حمد و سوره را امام آهسته مى‏خواند.

در فرض سؤال تجافی ندارد.

اگر موقعى كه امام در ركوع است به او اقتدا كند و به ركوع رود و به ركوع امام برسد نماز او صحيح است، خواه امام ذكر ركوع را گفته باشد يا نه و ركعت اوّل او حساب می‌شود، امّا اگر به ركوع امام نرسد یا در این زمینه شک کند، نمازش را فرادا‏ تمام كند و بنابراحتياط واجب اعاده نمايد. البته اگر پيش از آنکه به‌اندازه ركوع خم شود امام سر از ركوع بردارد، نيت فرادا‏ می‌کند و نمازش صحيح است و اعاده ندارد.

احتیاط مستحب تجافی است.

نماز او فرادا می‌شود و باید به‌صورت فرادا تمام کند و اگر بعد از نماز بفهمد قضا ندارد.

اگر مأموم سهواً حمد و سوره را بخواند، يا گمان كند صدايى را كه مى‏شنود صداى امام نيست و حمد و سوره را بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده نمازش صحيح است و هرگاه شك كند صداى امام است يا صداى كس ديگر بنا بر احتياط واجب حمد و سوره را نخواند.