می‌توانید در این مسئله از مرجع مشهور دیگری تبعیت نمایید.
آن‌قدر از آخرین منزل دور شوند که صدای اذان را نشنوند.
این مورد از مصادیق اعراض قهرى است؛ و همچنین نسبت به اولادشان تا زمانى که با آن ها زندگى مى کنند.
به مقداری که مشقت و عسر و حرج حاصل نشود قضا کنید ولی بیش از آن لازم نیست.
با توجه به اینکه تقلید کرده‌اید رجوع جایز نیست و راه‌حل کار شما روشن است و در مواردی که قصد ده روز می‌کنید ضرورت ندارد اعلام کنید و در مواردی که قصد ده روز نمی‌کنید می‌توانید در جماعت نماز قضای خودتان (درصورتی‌که قضای قطعی داشته باشید) و یا نماز قضای بستگان مرحومتان که می‌دانید قضای قطعی داشته‌اند را قصد کنید.
ملاک عرف است نه اتصال خانه‌ها و الا خانه‌های بعضی از شهرهای شمال چسبیده به هم‌اند.
در احکام وطن تفاوتی نیست ولی وطن اصلی با توجه به اینکه قوّت و قدرت بیشتری دارد اعراض از آنجا مشکل تر است.
چنانچه عرفا جزء منطقه ی 5شهر قم محسوب شود جزء شهر قم محسوب شده و نماز اهالی که رفت و آمد دارند کامل است.
اگر به مدت طولانی ادامه پیدا کند همان حکم را دارد.
كسى كه از وطنش صرف نظر كرده و مى خواهد وطن ديگرى براى خود انتخاب كند بايد در مسافرت نماز را شكسته بخواند، مگر آنكه سفرش طولانى شود و جزء افراد خانه بدوش حساب شود.
اگر تصمیم داشته باشد که مثلاً 5 سال باز نگردد، اعراض حاصل می شود و گاهی عمل در حکم نیّت است، مانند جایی که این مدّت را بازنگشته است؛ هر چند تصمیم به اعراض نداشته است ولی اعراض عملی ثابت شده است.
در صورتي که زن قصد تبعيت از شوهر را در محل سکونت داشته باشد و زوج قصد رفتن به وطن زوجه را جهت سکونت مستمر نداشته باشد، نماز زوجه در وطن سابقش شکسته است مگر اينکه پس از ازدواج به طور متوسط سالانه 3 يا 4 ماه در آنجا سکونت داشته باشد.
