نماز آن‌ها کامل است و اگر ماه رمضان است بايد روزه‌بگیرند؛ ولي در سفر اوّل بنا بر احتياط مستحب دو سه روز اوّل، نماز را به‌صورت شکسته ضميمه کنند.
نماز او کامل است و اگر ماه رمضان است بايد روزه بگيرد ولي در سفر اول بنا پراحتیاط مستحب، دو سه روز اوّل نماز را جمع بخواند. ضمناً چنانچه ده روز بين سفرهاي او فاصله بيفتد، در سفر اول نمازش شکسته است.
كسى كه شغلش مسافرت نيست، ولى مسافرت مقدمه شغل اوست، مانند معلّم و كارگر و كارمندى كه خودش ساكن شهرى است و همه روز براى انجام كار به نقطه ديگرى می‌رود كه رفت‌وآمد او هشت فرسخ يا بيشتر است، بايد نماز را تمام بخواند و روزه را بگيرد.
راننده‌ها، خلبان‌ها، کشتیبان‌ها و ساربان‌ها و مانند آن‌ها كه سفر شغل آن‌ها است بايد نماز را تمام بخوانند. ضمناً این نکته قابل‌ذکر است: هرچند علی‌الظاهر افراد مختلف‌اند: گروه اوّل: شغله السّفر مانند راننده، گروه دوم: شغله فی السّفر مانند پیله‌ور که در روایات به آن اشاره‌شده است «التاجر الذی یدور فی تجارته» و به تعبیر امروزی تاجری که برای تجارت نیاز به سفر دارد و گروه سوم: غیرازاین افراد که مسافرتشان برای امور دیگری است؛ ولیکن به فتوای ما هیچ‌کدام از آن‌ها باهم فرقی ندارند و معیار کثیرالسّفر است یعنی به‌قدری سفر کنند که برای آن‌ها مسافرت از حالت فوق‌العاده خارج شود و تبدیل به حالت عادی گردد.
اگر محل تحصيل حکم وطن آن‌ها را داشته باشد و در آن محل سکونت می‌کنند نمازشان در آنجا کامل است و نيازي به‌قصد ده روز ندارند و اگر در دوران تحصيل، کثير السفر بوده و حداقل ده روز فاصله‌ایجادشده، در سفر اول نماز و روزه شکسته است ولي در سفرهاي آينده درصورتی‌که ازنظر عرف، ادامه سفرهاي قبلي باشد حکم کثير السفر را دارند.
كسانى كه راهنماى حج و مدير كاروان حجاج و مانند آن می‌باشند، درصورتی‌که مسافرت جزء يا مقدّمة شغل آن‌ها محسوب شود و اين كار مدّت قابل‌ملاحظه‌ای (حدود چند ماه) به طول انجامد بايد نماز را تمام بخوانند.
كسى كه شغلش مسافرت است اگر براى كار ديگرى غير از شغل خود (مثلاً براى حج يا زيارت يا مقصد ديگرى) مسافرت كند، بايد مانند ساير مسافران نماز را شكسته بخواند، ولى اگر رانندهاى اتومبيل خود را برای زيارت كرايه دهد و در ضمن خودش هم زيارت كند بايد نماز را تمام بخواند.
نماز چنین شخصی کامل است.
نماز این‌گونه افراد در بندرعباس و روی دریا تمام است.
الف: اگر آنجا، جزو تهران محسوب شود در تمام اين شهر نماز و روزه او کامل است.ب: اگر جزو تهران محسوب نشود چنانچه فاصله آن تا اولين خانه‌های شهر تهران کمتر از 5/21 کيلومتر (بیست‌ویک کیلومتر و نیم) باشد در هر دو مکان و بين راه، نماز و روزه‌اش کامل است. ولي اگر بيشتر از اين مقدار فاصله داشته باشد درصورتی‌که کثير السفر باشد نماز و روزه‌اش کامل است وگرنه شکسته است.
در فرض سؤال مسافر می‌شود و باید نماز را شکسته بخواند.
درصورتی‌که قصد دارند براي مدت طولاني در آنجا سکونت داشته باشند (مثلاً یک سال يا بيشتر) يا هفته‌ای حداقل سه روز به مدت دو سال يا بيشتر در آنجا باشند، آنجا در حکم وطن خواهد بود و نيازي به‌قصد ده روز ندارند؛ اما اگر آنجا نمی‌مانند ولي در هفته حداقل سه روز رفت‌وآمد دارند و اين کار براي مدتي (حداقل دو ماه) ادامه دارد، نماز و روزه در آن محل و بين راه تمام است (ولي در سفر اول بنا بر احتياط مستحب دو سه روز اول را شکسته هم ضميمه کند).
