مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که قصد اقامت مستمر ندارد و کمتر از ده روز دیگر می‌ماند شکسته بخواند.

اگر امکان بازگشت در مدت کوتاهی باشد حکم وطن او را دارد و اگر مدت طولانی باشد نماز او در آنجا شکسته است.

با توجه به اینکه تقلید کرده‌اید رجوع جایز نیست و راه‌حل کار شما روشن است و در مواردی که قصد ده روز می‌کنید ضرورت ندارد اعلام کنید و در مواردی که قصد ده روز نمی‌کنید می‌توانید در جماعت نماز قضای خودتان (درصورتی‌که قضای قطعی داشته باشید) و یا نماز قضای بستگان مرحومتان که می‌دانید قضای قطعی داشته‌اند را قصد کنید.

بخش عمده روز مهم است.

برای کثیر السفر کافی نیست ولی در حکم وطن می‌شود.

اعراض حاصل نشده است مگر درصورتی‌که در چهار سال آینده نیز اتصال شما قطع باشد و سالی حداقل سه چهار ماه آنجا نمانید.

كسى كه از وطنش صرف نظر كرده و مى‏ خواهد وطن ديگرى براى خود انتخاب كند بايد در مسافرت نماز را شكسته بخواند، مگر آن‏كه سفرش طولانى شود و جزء افراد خانه بدوش حساب شود.

اگر به مدت طولانی ادامه پیدا کند همان حکم را دارد.

اگر محل خدمت حکم وطن آن‌ها را داشته باشد و در آن محل سکونت می‌کنند نمازشان در آنجا کامل است و نيازي به‌قصد ده روز ندارند و اگر در دوران خدمت، کثير السفر بوده و حداقل ده روز فاصله‌ایجادشده، در سفر اول نماز و روزه شکسته است ولي در سفرهاي آينده درصورتی‌که ازنظر عرف، ادامه سفرهاي قبلي باشد حکم کثير السفر را دارند.

تا سکونت حاصل نشود حکم وطن ندارد.

اعراض آن است كه مثلاً زندگی‌اش را از «يزد» به «قم» آورده و گاهى در حدود 5 روز يا 10 روز و امثال آن، رفت‌وآمد دارد يا مثلاً سالى يك ماه در شهرش می‌ماند ولى زمانى كه از او می‌پرسند قصد دارى در اين مكان زندگى مستمر داشته باشى می‌گوید: «نه قصد زندگى ندارم» ولى قطع رابطه هم نمی‌کند، اين اعراض است، اعراض از زندگى مستمر.

هرگاه انسان در محلی زندگى می‌کرده و وطن او بوده، چنانچه ازآنجا اعراض كند، يعنى ديگر قصد نداشته باشد در آنجا زندگى كند، هرچند گاهى به‌عنوان مسافرت و ديدار بستگان و دوستان به آنجا برود، نمازش در آنجا شكسته است، خواه در آنجا ملكى داشته باشد يا نه و خواه اقوام و بستگانش در آنجا زندگى كنند يا نكنند، مگر اين‏كه قصد كند در آنجا ده روز بماند یا در سال، سه چهار ماه در آنجا اقامت داشته باشد. همچنين اگر انسان غير از وطن اصلى خود جاى ديگرى را براى زندگى انتخاب كند و شش ماه يا كمتر و بيشتر در آنجا بماند بعد، ازآنجا اعراض نمايد نمازش در آنجا شكسته است، خواه ملكى در آنجا داشته باشد يا نه.