مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

می‌توانند بخوانند.

وقت نافله مغرب بعد از نماز مغرب است تا موقعى كه سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب آفتاب پيدا می‌شود از بين برود.

به نمازهاى مستحبى «نافله» می‌گویند. تعداد این نمازها بسیار است و از میان‏ آن‌ها، نافله‌های شبانه‌روزى بيشتر سفارش شده است.

نافله عصر قبل از نماز عصر خوانده می‌شود تا موقعى كه سايه شاخص به چهارهفتم آن برسد.

نافله صبح را می‌شود قبل از اذان خواند البته کسی که نماز شب می‌خواند نمی‌تواند نافله صبح را قبل از نماز شب بخواند ولی نوافل دیگر باید بعد از اذان خوانده شود.

وقت نافله صبح پيش از نماز صبح است از طلوع فجر تا آشكار شدن سرخى در طرف مشرق و می‌تواند آن را بعد از نماز شب بلافاصله به‌جا آورد هرچند احتیاط آن است که نماز نافله نزدیک صبح باشد.

نافله‌های شبانه‌روزى عبارت‌اند از: نافله ظهر هشت ركعت و نافله عصر نيز هشت ركعت است، نافله مغرب چهار ركعت و نافله عشا دو ركعت است كه نشسته خوانده می‌شود، نافله شب يازده ركعت و نافله صبح دو ركعت است و چون دو ركعت نافله عشا یک‌رکعت حساب می‌شود، مجموع اين نافله‌ها سی‌وچهار ركعت خواهد بود، ولى در روز جمعه سی‌وهشت ركعت است زيرا چهار ركعت به نافله ظهر و عصر اضافه می‌شود. (همه نافله‏ها دو ركعت دو ركعت خوانده می‌شود).

وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا است تا نصف شب و بهتر است بعد از نماز عشا بلافاصله خوانده شود.

خواندن نافله‌ها در غیر زمانی که وقت ادای آن‌هاست، باید به نیت قضا باشد و در موارد مشکوک به نیت «مافی الذمه» و منظور از مافی الذمه در مورد نوافل ماموربه واقعی است خواه قضا باشد یا ادا.

از نمازهايى كه به‌جا آوردن آن به اميد ثواب پروردگار خوب است نماز غفیله است در ركعت اوّل بعد از حمد به‌جاى سوره اين آيه را می‌خواند: «وَ ذَا النُّونِ اذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ انْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‏ فِى الظُّلُماتِ انْ لا اله إلَّاانْتَ سُبْحانَكَ انّى‏ كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِى الْمُؤمِنينَ» و در ركعت دوم بعد از حمد به‌جاى سوره اين آيه را بخواند: «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إلَّاهُو وَ يَعْلَمُ ما فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إلَّايَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ الْأرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يَابِسٍ إلَّافى‏ كِتابٍ مُبينٍ» و در قنوت آن بگويد: «اللَّهُمَّ انّى‏ اسْئَلُكَ بِمَفاتِحِ الْغَيْبِ الَّتى‏ لا يَعْلَمُهَا إلَّاانْتَ انْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِى كَذا وَ كَذا» و به‌جاى كلمه كذا و كذا حاجتهاى خود را گفته، سپس ادامه دهند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى‏ وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى‏ تَعْلَمُ حاجَتى‏ فَأَسْئَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السّلامُ لَمَّا قَضَيْتَها لِى‏».

وقت نافله ظهر قبل از نماز ظهر است، از اوّل ظهر تا موقعى ‏كه سايه شاخص كه بعدازظهر پيدا شود بيشتر از دوهفتم طول شاخص شود، مثلاً اگر طول شاخص هفت وجب است هر وقت مقدار سایه‌ای كه بعدازظهر پيدا می‌شود بيشتر از دو وجب شود وقت نافله ظهر تمام‌شده است.

مانعی ندارد ولی برای کسی که نماز شب را سر شب خوانده خلاف احتیاط است؛ و منظور از سر شب قبل از نصف شب است.