كسى كه ناچار است نماز واجب را سواره بخواند چنانچه مركب يا صندلى و زين آن غصبى باشد و مجبور نباشد بر آن مركب نماز بخواند نماز او اشكال دارد، همچنين است اگر بخواهد در حال اختيار نماز مستحبى را سواره بخواند، بنابراین بین نماز مستحب و واجب فرقی وجود ندارد.
كسى كه در مسجد نشسته اگر ديگرى جاى او را غصب كند و در آن نماز بخواند بنا بر احتياط واجب بايد نمازش را اعاده كند.
رعایت استقرار لازم است و تنها در حال حرکت رعایت شرایط فوق لازم نیست.
هرگاه درجایی نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد غصبى است نمازش صحيح است، همچنين اگر غصبى بودن جايى را می‌دانست امّا فراموش كرد و بعداً به خاطرش آمد، ولى اگر خود غاصب فراموش كند و نماز بخواند نمازش اشكال دارد.
مسلم است که نماز در زمین غصبى حرام است و مرور زمان هرگز حکم آن را تغییر نمی‌دهد.
تصرّف و نمازخواندن در ملك میتی كه خمس يا زكات بدهكار است حرام است، مگر آنكه بدهى او را بدهند، هرگاه یکی از آن‌ها خمس سهم خودش را بدهد مجاز هست در آنجا نماز بخواند.
اشکالی ندارد ولی نباید در کارهای آن دخالتی نماید و دیگران نسبت به تهیه غذای کارگران اقدام نمایند.
اگر با پولى كه خمس و زكات آن را نداده ملكى بخرد، تصرّف او در آن ملك حرام است و نمازش هم در آن اشكال دارد، همچنين است اگر به ذمّه بخرد امّا هنگام خريدن قصدش اين باشد از مالى كه خمس يا زكاتش را نپرداخته پول آن را بپردازد كه بنا بر احتياط واجب بايد از آن اجتناب كند.
كسى كه با ديگرى در ملكى شريك است اگر سهم او جدا نباشد بدون اجازه شريكش نمىتواند در آن ملك تصرّف كند و نماز بخواند و در مورد حق شفعه، باید با رضایت دو مالک فعلی باشد.
تصرّف و نمازخواندن در ملك میتی كه به مردم بدهكار است با اجازه ورثه مانعى ندارد، مگر اينكه آن تصرّف مزاحم حقّ طلبكاران گردد.
احتياط واجب آن است كه مكان نمازگزار مباح باشد، نماز در ملک غصبى يا روى فرش يا تخت غصبى اشكال دارد.
هرگاه رضايت صاحب‌ملک از قرائن روشن و قطعى باشد نمازخواندن در آن ملك اشكالى ندارد، هرچند به زبان نگويد و به‌عکس اگر با زبان اجازه دهد امّا بدانند قلباً راضى نيست نمی‌توانند نماز بخوانند.
