نماز در معابر عمومی
نماز در معابر عمومی که موجب مزاحمت برای عابران میشود، چه حکمی دارد؟
حرام و باطل است البته نماز روز عاشورا و مانند آن مستثنی هستند.
حرام و باطل است البته نماز روز عاشورا و مانند آن مستثنی هستند.
نمازخواندن در مسافرخانهها و حمّامها و مانند آن براى مسافران و مشتريآنکه طبق متعارف وارد آنجا میشوند اشكال ندارد، ولى در اماكن خصوصى بدون اجازه مالك جايز نيست، مگر آنكه اجازه تصرّفى بدهد كه معلوم شود براى نمازخواندن نيز راضى است مثل اينكه كسى را به ناهار يا شام يا استراحت دعوت كند كه مسلماً براى نماز نيز رضايت دارد.
هرگاه بعضى از ورثه میت، صغير يا ديوانه يا غايب باشند تصرّف در ملك آنها و نماز در آن حرام است، ولى تصرفات جزئی كه براى برداشتن میت معمول است اشكال ندارد.
تصرّف و نمازخواندن در ملك میتی كه به مردم بدهكار است با اجازه ورثه مانعى ندارد، مگر اينكه آن تصرّف مزاحم حقّ طلبكاران گردد.
هرگاه رضايت صاحبملک از قرائن روشن و قطعى باشد نمازخواندن در آن ملك اشكالى ندارد، هرچند به زبان نگويد و بهعکس اگر با زبان اجازه دهد امّا بدانند قلباً راضى نيست نمیتوانند نماز بخوانند.
تصرّف و نمازخواندن در ملك میتی كه خمس يا زكات بدهكار است حرام است، مگر آنكه بدهى او را بدهند، هرگاه یکی از آنها خمس سهم خودش را بدهد مجاز هست در آنجا نماز بخواند.
اگر با پولى كه خمس و زكات آن را نداده ملكى بخرد، تصرّف او در آن ملك حرام است و نمازش هم در آن اشكال دارد، همچنين است اگر به ذمّه بخرد امّا هنگام خريدن قصدش اين باشد از مالى كه خمس يا زكاتش را نپرداخته پول آن را بپردازد كه بنا بر احتياط واجب بايد از آن اجتناب كند.
كسى كه با ديگرى در ملكى شريك است اگر سهم او جدا نباشد بدون اجازه شريكش نمىتواند در آن ملك تصرّف كند و نماز بخواند و در مورد حق شفعه، باید با رضایت دو مالک فعلی باشد.
مسلم است که نماز در زمین غصبى حرام است و مرور زمان هرگز حکم آن را تغییر نمیدهد.
كسى كه ناچار است نماز واجب را سواره بخواند چنانچه مركب يا صندلى و زين آن غصبى باشد و مجبور نباشد بر آن مركب نماز بخواند نماز او اشكال دارد، همچنين است اگر بخواهد در حال اختيار نماز مستحبى را سواره بخواند، بنابراین بین نماز مستحب و واجب فرقی وجود ندارد.
هرگاه بداند مكانى غصبى است، امّا اين مسئله را كه نبايد در جاى غصبى نماز بخواند نمىدانست، هرگاه در آنجا نماز بخواند بنا بر احتياط واجب نمازش را اعاده كند.
هرگاه درجایی نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد غصبى است نمازش صحيح است، همچنين اگر غصبى بودن جايى را میدانست امّا فراموش كرد و بعداً به خاطرش آمد، ولى اگر خود غاصب فراموش كند و نماز بخواند نمازش اشكال دارد.