مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

دلیلی بر نجاست آن نداریم و پاک است.

بول و غائط حيوانى كه انسانى آن را وطى كرده، يعنى با آن نزديكى نموده است، نجس است بنا بر احتياط واجب.

بول و مدفوع حيوان نجاست‌خوار نجس است بنا بر احتياط واجب.

احکام بول و غائط متعارف را دارد؛ مگر آن‌که رعایت این احکام موجب عسر و حرج شدید شود.

نجس نیست.

هرگاه مایع مزبور از کلیه و مثانه و محل بول باشد نجس است و همچنین موادی که از خون دیالیزی گرفته می‌شود نجس است.

نجس نیست.

درصورتی‌که به‌صورت اصلی باشد متنجس است.

در فرض مسئله نجس نیست و وضو را هم باطل نمی‌کند؛ به‌طورکلی درصورتی‌که همراه با نجاستی مانند مدفوع یا خون نباشد پاک است.

نجس است و باید آن را تطهیر کند.

رطوبت‌هایی كه از انسان خارج می‌شود غير از بول و منى بر چند قسم است: اوّل آبى كه گاه بعد از بول بيرون مى‏آيد و كمى سفيد و چسبنده است و به آن وذی می‌گویند، دوم آبى كه هنگام ملاعبه و بازى كردن با همسر بيرون مى‏آيد و به آن مذی مى‏گويند، سوم آبى كه گاه بعد از منى بيرون مى‏آيد و به آن وذی گويند، همه اين آب‌ها درصورتی‌که مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاك است و وضو و غسل را هم باطل نمى‏كند.

فضله حيوانات كوچك مثل‏ پشه مگس و مانند آن‌ها پاك است.