هرگاه مىداند يكى از دو ظرف، يا دو لباس كه هر دو قابل‌استفاده اوست نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند (مثلاً در مورد خوردن یا استفاده برای لباس نمازگزار)، امّا اگر مثلاً نداند لباس خودش نجس شده، يا لباس شخص بيگانهاى كه مورداستفاده او نيست، اجتناب لازم ناست.
خبر دادن غيربالغ در اين باره قبول نيست، مگر اينكه اطمينان از گفته او حاصل شود.
آبى كه قبلاً پاك بوده شك داريم نجس شده يا نه پاك است و آبى كه قبلاً نجس بوده شك داريم پاک‌شده يا نه نجس است.
فرقی بین تعداد نیست و همه شبهه محصوره اند و باید از نماز خواندن با تمام آنها خودداری کند ولی اگر دست نجس به یکی از آنها بخورد نجس نمی شود.
می‌توانند گندم‌ها را آب‌کشیده و سپس آرد کنند بعلاوه استفاده از این‌ها برای مرغ داری و یا خوراک دام اشکالی ندارد.
دست او نجس نمی‌شود، همین‌طور هر دو چیزى که می‌داند یکى از آن دو نجس شده، ولى نمی‌داند کدام نجس است ملاقات با یکى از آن دو سبب نجاست نمی‌شود.
در ملاقی اصل بر طهارت است ولی در شبهه محصوره، احتیاط واجب است که از دو طرف شبهه اجتناب شود ولی اگر چیزی فقط با یک‌طرف از آنها ملاقات کند حکم طهارت را دارد.
هرگاه اطمینانی حاصل نشود، اعتباری ندارد.
هرگاه «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست خبر دهد كه آن چيز، نجس يا پاك است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه به‌شرط اينكه بالغ باشد.
چون آن مقدار از گندم‌ها قابل طهارت نیست و شبهه محصوره است باید از همه اجتناب کرد. می‌توانند آن را به‌عنوان علوفه دام یا برای کشت استفاده کنند.
