در وسایلی مانند لباس نمازگزار، حوله دست و صورت و ظروف غذا اگر نجس شود بنا بر احتیاط واجب باید خبر دهد.
اگر یقین دارد که نجاست هنگام پختن غذا در ظرف بوده، غذا نجس شده است و نمی‌توان از آن استفاده کرد ولی اگر احتمال می‌دهد بعداً افتاده آن مقدار که یقین به سرایت دارد را جدا می‌کند و بقیه پاک است و جستجو لازم نیست.
این سخنان صحیح نیست و لازم است این خواهران بدون تحقیق عهده‌دار بیان مسائل نشوند که مسئولیت آن سنگین است.
هرگاه صاحب‌خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است، بنا بر احتياط واجب بايد به میهمان‌ها بگويد، ولى اگر يكى از میهمان‌ها بفهمد لازم نيست به ديگران بگويد فقط خودش بايد اجتناب كند، مگر اينكه با او معاشرت داشته باشند كه براى جلوگيرى از آلودگى خودش می‌تواند بعد از غذا خوردن به آن‌ها بگويد تا دست و دهان خود را آب بكشند.
کسانی که احکامی را نمی‌دانند لازم است آن احکام به آن‌ها گوشزد شود ولی در موضوعات لازم نیست مگر آنکه معاشرت با آن‌ها داشته باشد.
نباید از این غذا استفاده کند و توجه داشته باشید که آبرو به این امور از بین نمی‌رود و در هرکجا باشد می‌توان لقمه نانی برای میهمان تهیه کرد مگر اینکه ضرورت جدی پیش آید.
هرگاه دو نفر عادل، يا يك نفر، از پاك شدن چيز نجسى خبر دهند شهادت آن‌ها قبول است، همچنين اگر «ذواليد» يعنى كسى كه چيزى را در اختيار دارد بگويد پاک‌شده است، يا بدانيم مسلمانى آن را آب‌کشیده، ولى نمىدانيم درست آب‌کشیده يا نه پاك است.
فرزند در حکم صاحب‌خانه نیست و لازم نیست بگوید.
درصورتی‌که از آغاز با مصالح نجس ساخته‌اند آب کشیدن ظاهر کافی است. ولی اگر بعداً نجس شده در صورت امکان باید باطن را هم پاک کنند و اگر ممکن نیست، همان ظاهر کافی است و در مورد آجرهای (کف) مسجد، شستن ظاهر کافی است.
خورانيدن عين نجس، مانند مسكرات به اطفال نيز حرام است و بنا بر احتياط واجب بايد از خورانيدن غذايى كه نجس شده به اطفال نيز خوددارى كرد، امّا آنچه براثر نجس بودن دست خود آن‌ها نجس می‌شود، اشكال ندارد.
آب نيمخورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوك نجس است، امّا نیم‌خورده حيوانات حرام‌گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاك است هرچند خوردن آن مكروه است.
خوردن و آشاميدن چيز نجس حرام است.
