مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فعلاً وظیفه‌ای ندارند.

درصورتی‌که بلااستفاده است مانعی ندارد.

اگر استبراء كرده ولى نمى‏ داند درست بوده يا نه اعتنا به شك نمى‏ كند.

اگر با آب قليل پاك چيزى را كه نجس شده بشويند پاك می‌شود امّا آبى كه از آن جدا می‌شود و آن را «غساله» گويند، نجس است؛ مگر در آبى كه با آن مخرج بول و مدفوع را می‌شویند كه با پنج شرط پاك است:1. يكى از اوصاف سه‏گانه نجس را به خود نگرفته باشد.2. نجاستى‏ از خارج به آن نرسيده باشد.3. نجاست ديگرى مانند خون يا بول همراه آن نباشد.4. بنا بر احتياط واجب ذرات مدفوع در آب پيدا نباشد.5 بيشتر از مقدار معمول نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد، ولى پاك بودن اين آب به آن معنى است كه اگر به بدن و لباس ترشّح كند لازم نيست آن را آب بكشند، امّا ساير استفاده‏هاى آب پاك را از آن نمى‏توان كرد.

البته اگر بتوانيد دربیاورید بهتر است. و درهرحال استفاده از آن دستشويى اشكال ندارد به خصوص این‌که احتمال باقی ماندن آن به‌گونه‌ای كه قابل‌استفاده باشد بعيد است.

لباس و بدن نجس نمی شود مگر اینکه یقین داشته باشید ذرات نجاست همراه آب برگشته است.

براى زن استبراء نيست و هرگاه رطوبت مشكوكى از او خارج شود، پاك است وضو و غسل هم ندارد.

هنگامی‌که سيفون را می‌کشند معمولاً متّصل به آب‌لوله‌کشی می‌شود. بنابراين، ترشحات آن اگر همراه نجاست نباشد يا شك داشته باشيم كه همراه نجاست بوده، پاك است.

مقدار مذکور، حداقل مقداری است که انسان یقین پیدا می کند که تخلّی به سمت قبله یا پشت به آن صورت نمی گیرد که در روایات از آن نهی شده است.‌ علاوه بر اینکه این مقدار نزد عرف (همه مردم متدین)، انحراف از قبله محسوب می شود.‌

کراهت دارد.

مستحب است در موقع تخلّى جايى بنشيند كه كسى مطلقاً او را نبيند، همچنين مستحب است هنگام تخلّى سر را بپوشاند.

مستحب است پيش از خواب و پيش از وضو جهت نماز و بعد از خارج شدن منى، بول كند.