مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مستحب است در موقع تخلّى جايى بنشيند كه كسى مطلقاً او را نبيند، همچنين مستحب است هنگام تخلّى سر را بپوشاند.

نگه داشتن بول و غائط مكروه است، و اگر ضرر داشته باشد اشكال دارد.

مستحب است پيش از خواب و پيش از وضو جهت نماز و بعد از خارج شدن منى، بول كند.

اگر شك كند كه مخرج را پاک‌کرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.

اشكال ندارد؛ ولى اگر جدا باشد بهتر است.

هرگاه ورق قرآن و دعا يا ورقى كه نام خدا، يا پيامبر (صلی‌الله علیه و آله) و يا ائمّه (علیهم‌السلام) روى آن نوشته باشد در جاى آلوده و نجسى بيفتد بايد فوراً آن را بيرون آورد و آب كشيد، هرچند مخارجى داشته باشد و اگر بيرون آوردن آن ممكن نباشد احتياط واجب آن است كه اگر مستراح باشد به آن مستراح نروند تا يقين كنند آن ورق پوسيده، يا خطّ آن محوشده است.

با توجه به اینکه مهرها هرچه باشد در مدت کوتاهی حل و مستهلک می‌شود بعدازآن مدت، استفاده کردن از آن محل مانعی ندارد.

در شستن مخرج بول و غائط فرق ميان مجراى طبيعى و غيرطبيعى نيست، ولى در مخرج غيرطبيعى غير آب كفايت نمى ‏كند.

هرگاه با سه طرف يك قطعه‌سنگ محل را پاك كند كافى است، همچنين با سه‌گوشه يك قطعه كاغذ و پارچه.

چنانچه امکان داشته باشد باید آن را خارج کنند یا از آن چاه صرف‌نظر نمایند.

چنانچه امکان داشته باشد باید محل را تعطیل کنند و یا آن را بیرون آورند.

در مواردى كه می‌توان مخرج غائط را با غير آب تميز كرد، شستن با آب بهتر است.