شک در تطهیر مخرج
اگر شک کند که خود را تطهیر کرده یا نه چه وظیفهای دارد؟
اگر شك كند كه مخرج را پاککرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.
اگر شك كند كه مخرج را پاککرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.
باید طورى بنشینند که روبهقبله و پشت به قبله نباشند و وظیفه شرعى آنها ساقط نمیشود.
اگر قبله را نمىداند بايد جستجو كند و اگر طريقى براى جستجو نيست اگر میتواند تأخير بيندازد، امّا در صورت ضرورت به هر طرف بنشيند اشكالى ندارد، در هواپيماها و قطارها نيز بايد همين معنى را مراعات كرد.
در شستن مخرج بول و غائط فرق ميان مجراى طبيعى و غيرطبيعى نيست، ولى در مخرج غيرطبيعى غير آب كفايت نمى كند.
مخرج بول با غير آب پاك نمىشود و تطهیر با شيلنگهاى متّصل به آبلولهکشی كه در حكم جارى است و همچنین آب قلیل، یکمرتبه کافی است؛ هرچند بهتر است با آب قلیل دو بار باشد.
براى پوشانيدن عورت از هر چيز میتوان استفاده كرد، حتّى با دست و آب كدر.
واجب است انسان عورت خود را از ديگران بپوشاند، چه در موقع تخلّى و چه در مواقع ديگر، خواه بيننده محرم او باشد (مانند خواهر و مادر) يا نامحرم، بالغ باشد يا غير بالغ، حتّى از اطفال مميّز كه خوب و بد را مىفهمند. ولى زن و شوهر لازم نيست خود را از يكديگر بپوشانند.
هرگاه با سه طرف يك قطعهسنگ محل را پاك كند كافى است، همچنين با سهگوشه يك قطعه كاغذ و پارچه.
در فرض مسئله که محل ضرورت است اشکالى ندارد.
هرگاه مخرج غائط را با سه قطعهسنگ، يا كاغذ و مانند آن پاك كنند و ذرات كوچكى كه معمولاً جز با آب برطرف نمىشود باقى بماند، ضررى ندارد و میتواند با آن نماز بخواند.
منظور این است که انسان هنگامیکه به دستشویی میرود درب آنجا را ببندد و یا پردهای که از دید محفوظ باشد برافرازد.
مخرج غائط را میتوان با آب شست، يا با سه قطعه كاغذ يا سنگ يا پارچه يا مانند آن تميز كرد، مگر درصورتیکه از حدّ معمول تجاوز كرده و اطراف مخرج را آلوده نموده باشد، يا نجاست ديگرى مانند خون با آن بيرون آيد، يا از خارج نجاستى به آن برسد، كه در اين حال فقط با آب پاك میشود.