وضو با آبی که گمان میکرده مال اوست
اگر با آبی وضو بگیرد و بعد معلوم شود مال او نبوده تکلیف چیست؟
اگر گمان مى كرد آب از خود اوست و بعد از وضو معلوم شد مال ديگرى است، وضوى او صحيح است و بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد.
اگر گمان مى كرد آب از خود اوست و بعد از وضو معلوم شد مال ديگرى است، وضوى او صحيح است و بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد.
وضوگرفتن از نهرهاى بزرگ و كوچك جايز است، هرچند انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند، امّا اگر صاحب آنها از وضوگرفتن صريحاً نهى كند احتياط واجب ترك است و اگر مجراى نهر را بدون اجازه صاحبش تغيير داده اند، احتياط واجب آن است كه از آن وضو نگيرند.
هرگاه كسى محصّل مدرسه اى نيست ولى ميهمان محصّلين است، وضوگرفتن او در آن مدرسه اشكال ندارد، به شرط اين كه پذيرفتن چنان ميهمانى برخلاف شرايط وقف نباشد، همچنين در مورد كسى كه ميهمان مسافران مسافرخانه و يا ساكنان تيمچه ها است.
هرگاه فراموش كند آب غصبى است و با آن وضو بگيرد وضويش صحيح است، مگر اين كه خودش آب را غصب كرده باشد كه در اين صورت اشكال دارد.
وضوگرفتن درصورتیکه شخص بخواهد در آن مکان نماز بخواند یا صفحهای از قرآن بخواند اشکالی ندارد و الا جایز نیست، البته اگر از عمل افراد متديّن فهمیده میشود كه وقف آن، عام است، وضوگرفتن در هیچ صورتی اشکال ندارد.
وضوگرفتن از آب مدارس علوم دينى و مانند آن كه نمیداند آب آن را براى همه مردم وقف کردهاند يا فقط براى طلاب یا دانشجویان همان مدرسه، بنا بر احتیاط واجب صحیح نمیباشد، مگر درصورتیکه معمولاً مردم متديّن از آب آنجا وضو بگيرند بهطوری كه نشانه عمومى بودن وقف باشد.
اگر صاحب آب قبلاً اجازه داده و انسان نمى داند از اجازه اش برگشته يا نه، وضوى او صحيح است.
آب وضو و فضايى كه در آن وضو مى گيرد و جايى كه آب وضو در آن می ریزد و ظرف آن بنا بر احتياط واجب مباح باشد، بنابراین وضو با آب غصبى يا آبى كه معلوم نيست صاحبش راضى باشد، بنا بر احتیاط واجب باطل می باشد.
درصورتیکه امکان پاککردن آن نیست، روی آن را با چسب ببندید و غسل و وضوی جبیره ای بگیرید.
نسبت به آب قلیل اگر چند بار آب میریزد؛ چون آب جاری میشود آب اولی که عبور میکند محل را میشوید و وضو در واقع با بدن پاک انجام میشود و صحیح است هر چند ترشح اول نجس است (البته در ترشحات غساله چون نمیداند یا شک دارد به کجاها رسیده است جستجو نکند) و با آب جاری و لولهکشی (در حالتی که دست یا صورت را زیر شیر میگیرد) کلاً وضو صحیح و ترشح پاک است.
هرگاه در صورت يا دستها بريدگى است كه خون آن بند نمىآيد و آب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فروبرد، يا زير شير آب بگيرد و قدرى فشار دهد كه خونبند بيايد و وضوى ارتماسى بگيرد، امّا اگر آب ضرر دارد بايد به دستور وضوى جبيره، عمل كند.
هرگاه يكى از اعضاى وضو قبلاً نجس بوده و بعد از وضو شك كند كه آن را پيش از وضو آبکشیده يا نه؛ وضوى او صحيح است، ولى بايد براى نماز آن را آب بكشد و اگر چيزى با آن ملاقات كرده تطهير كند.